Werk aan de winkel
Maandag 13 november-2023
De Engelsman en z’n vrouw die het grote wiel heeft gemaakt is inmiddels weer terug naar Engeland. We hebben een paar leuke dagen gehad. Inmiddels gaat het me aardig goed af om meters wol er mee te spinnen. Heb de slag te pakken. En wat was ik blij dat ik les van hem heb gekregen over het werken met het wiel, maar ook de uitleg van het technische gedeelte. Kan daardoor alleen maar nog meer bewondering opbrengen voor wat hij gemaakt heeft. Drie dames hebben zijn telefoonnummer al gevraagd, hadden er ook interesse in. Dankzij m’n tolk werd het allemaal goed overgebracht. Zonder haar had ik het niet gered. Zijn vrouw is lerares weven en maakt de mooiste dingen, ook prachtige vloerkleden. Nu hebben we afgesproken dat ze b.l.e.w volgend najaar weer een week in de huisjes komen en dan leert ze me bepaalde patronen weven. Hoe leuk is dat! Mijn belofte aan haar was dat ik dan redelijk Engels zou spreken. Dat betekent dus dat ik heel hard moet gaan studeren daarop🧐. Kan er ook nog wel bij. En toch is het wel handig als je het kunt. Merk dat ik het steeds vaker nodig hebt. Ook bij de leveranciers van spinnewielen of wol. Dus kan ik er alleen maar plezier van hebben als ik ‘even’ doorzet. Heb het boek maar weer opgezocht.
Ondertussen ben ik erg druk met m’n handwerkwinkeltje op orde te krijgen voor januari. Ben al een heel eind op weg hoor. Maar zoals gewoonlijk valt het altijd tegen en is het veel meer werk dan je gedacht had. Wat ben ik blij dat ik de tijd daarvoor ruim ingepland heb anders was het me een gestress geweest en dat was nou net niet de bedoeling. Heb er veel lol in, is echt leuk om te doen. Je ziet het groeien. En het ergste is als je bezig ben met alles ophangen dan denk je weer: o ja, toerentellers kunnen er wel bij, en nog dat soort haaknaalden, en dat garen is ook wel mooi, en dat garen is mooi voor het bandweven. En inmiddels is het al een aardig uitgebreid assortiment geworden. Ligt alweer een lading prachtig ongeverfd garen uit Engeland te wachten om geverfd te worden. Allerlei verschillende mengsels, van mohair tot 100% merinowol. Daar zit ook een soort bouclé garen bij wat je ook als poppenhaar kunt gebruiken. Dat wil ik dan in verschillende kleurtjes verven en als pakketjes voor poppenhaar verkopen. Er is een hele hoek met haakgaren, alle 113 kleuren van Scheepjes Catona. Een paar vakken met dikke en dunne sokkenwol van Botter-IJsselmuiden. Lekker voor de ouderwetse dikken geitensokken. Een kast met Merino-soft van Scheepjes wol. Dan komt er nog een kastje met weef/brei/haakgaren van Scheepjes maxi sugar rush: een zeer fijn garen van 100% katoen, naaldikte 1.25. Dan weet je hoe dun dat is. 33 kleuren heb ik daarvan besteld. Dan komt er nog een lading bamboo-Soft binnen. 17 verschillende kleuren. Een mengsel van 50% bamboe en 50 % katoen. Een heerlijk luchtig garen. Dat komt morgen allemaal binnen. En dan ga ik eerst maar eens kijken hoe het loopt. Als het goed aanslaat kan ik altijd nog verder uitbreide met allerlei wolletjes. En loopt het niet dan hebben m’n kinderen een warme wollige erfenis😂.
Dat werk moet allemaal tussen de bedrijven door gebeuren want de agenda staat aardig vol met cursussen. Van vilten tot spinnen, het is met allebei even druk. Heb 2 dagen een stel dames gehad die een bloemen/lampjesslinger kwamen vilten. Dat is dan ook gelijk een hele dag, erg gezellig. Hier een paar foto’s die ik toe gestuurd kreeg.
De spincursussen zijn elke keer een dagdeel. Voor de weefcursussen zijn nu ook twee groepen geweest, de derde begint 1 december. Hier de sjaals van afgelopen week. Moeten nog wel gewassen en gestreken worden, nu zijn ze nog niet glad en soepel. Maar dan heb je er een beeld bij. Twee cursisten waren ziek dus die sjaals volgen nog.
Vanaf maandag 18 december heb ik m’n agenda een paar weken dicht gezet voor cursussen om de achterstallige klussen weg te werken en hoop ik de tweede week van januari weer te starten met de cursussen en de winkel. Voor nu ben ik druk met de voorbereiding van de winterfair op Urk twee dagen. Urk in wintersferen heet het. Op 24 en 25 november. Geen idee wat ik kan verwachten maar je wil toch het een en ander kunnen laten zien. Het leuke daarvan is dat we met de jongste drie kinderen en manlief daar blijven overnachten in Hotel De Valk in Emmeloord. Ik ga vrijdagmorgen met een mevrouw die me komt helpen die twee dagen en Rien komt dan vrijdagmiddag als de kinderen uit school zijn naar Urk. Van mij mochten de kinderen gerust een dag thuis blijven van school en gelijk meegaan want zo vaak gaan we niet uit. Maar hun verstandige vader vond dat ze gewoon naar school moesten😉. Helaas!
Afgelopen zaterdag heb ik de hele dag op de winterfair van de kerk gestaan, achter de tafel met stampotten en erwtensoep. Een aantal dames hadden dat gekookt. Aan mij was gevraagd of ik een pan boerenkool en een stel cakes wilde bakken. Leuk dat iedereen zo z’n aandeel aandraagt. De opbrengst was ook een heel mooi bedrag. Dat geeft dan weer een voldaan gevoel. Ook leuk om iedereen zo even te spreken op het kerkplein. Normaal knik je elkaar even gedag en komt het zelden tot een gesprek. Dat is dan ook weer het mooie van zo’n fair. Om 4 uur waren we weer thuis, hoefde alleen nog maar te stofzuigen. En voor s’avonds had ik het plan om lekker te gaan zitten haken aan m’n tas. Had me eigen opgegeven voor een online cursus haken. Ik kan wel haken maar wil daar nog veel meer over leren. En ben daarom ook bij de beginnerscursus begonnen omdat je daar ook weer veel van kan leren. Vaak heb je je eigen dingen aangeleerd die misschien toch beter of makkelijker kunnen. Maar heb maar een paar toeren kunnen haken want ik zat gewoon te knikkebollen achter m’n werk. Was ongemerkt toch een vermoeiende dag geweest.
En gisterenmorgen kregen we een telefoontje dat er een jongetje was geboren bij onze oudste zoon en schoondochter. Ze liep al bijna een week over tijd. Zaterdagavond schoven ze nog bij ons aan de eettafel en aten gezellig friet mee. Niks leek erop dat het snel geboren zou worden. En zondagmorgen in anderhalf uur tijd was het knulletje op de wereld. Alles gelukkig goed gegaan. Blij dat het weer achter de rug is. Wat ook erg leuk en bijzonder is, is dat het de stamhouder is. De opa van mijn man heette Rien, z’n vader heette Rien, manlief zelf heet Rien, onze oudste zoon heet Rien en nu dus zijn zoontje ook Rien. Echt leuk! Dat hoor je niet veel. Nu hebben ze een dochtertje en een zoontje. Rijkeluiswens zeggen ze dan hé.