Weer een schone pan

Dinsdag 19 november-2019

Vorige week eerst maar weer eens een paar fijne verplichtingen afgewerkt. Op woensdagmorgen was dat de Bijbelstudie. Ook dat schoot er elke keer bij in. Het is maar een keer per maand op woensdagmorgen,maar er was elke keer wat. Toch voelt dat niet goed dat je zelfs voor je eigen zielenheil geen tijd meer hebt,dat voelt zelfs heel vervelend. Het was echt weer fijn om er woensdagmorgen te zijn. Wat ik ook zo mooi vind is de wijsheid van de ouderen vrouwen op de Bijbelstudie waar je zo veel aan kan hebben. Het hoeft soms maar een simpele uitspraak of opmerking te zijn waardoor je dingen weer helder kan zien.

Die ochtend arriveerden er ook weer Canadezen in een vakantiehuisje. Maar om die te kunnen ontvangen moest ik de Bijbelstudie weer afzeggen. Dat durfde ik echt niet?. Nu zijn deze mensen al voor de derde keer hier op vakantie dus het zijn inmiddels wel bekende die de weg weten. Had lekker verse appeltaart in de koelkast gezet,dan hadden ze dat in ieder geval al te pakken. Het begroeten kwam later wel. Als het onbekende waren geweest had ik het zo niet gedaan hoor,dan was ik er voor thuis gebleven.

s Middags bracht ik Mirjam en een vriendinnetje naar de club van de kerk om te gaan knutselen. Bedacht dat ik in die tussentijd dat hun daar zaten wel even bij moeders op de koffie kon gaan. Had een sok meegenomen om verder af te breien. Maar moeders was niet thuis,dat viel tegen. Nu moest ik gaan strijken thuis. Achteraf ook wel weer lekker dat dat gebeurd was!

s Avonds even met manlief en een paar kinderen de Dominee wezen feliciteren met z’n verjaardag. Dat is altijd wel gezellig.

Donderdagmorgen was de tweede gezellige verplichting. Op koffiebezoek bij een vriendin. We dachten dat het ongeveer een jaar geleden was dat ik daar geweest was. Aaaah,dat kun je niet maken om zo met je vriendinnen om te gaan. Nadat ik eerst naar de markt was geweest en daarna gauw de troep thuis op had geruimd,vertrok ik naar Rhenen. Had zo lopen haasten dat toen ik daar aankwam en m’n jas uitdeed in de gaten kreeg dat ik m’n schort nog om had?. Dat overkomt me regelmatig. Dat ding is echt m’n tweede huid. Dus heb ikzelf vaak niet eens meer in de gaten dat ik hem nog om heb.

Ook zijn we donderdagavond nog wezen condoleren bij een familie waarvan de man en vader betrekkelijk jong plotseling is overleden. Moeilijke en onbegrijpbare dingen.

Op vrijdagmorgen kreeg ik twee koffiedrinkers in de theeschenkerij. Moeders met een goede bekende. Had lekker een kruidkoek gebakken. De oudjes gingen gezellig aan de bar zitten(dacht dat dat voor de jeugd was?). Nadat ze vertrokken waren kwam er een vrouw uit de kerk de soepkommen en warmhoudketels voor de winterfair van zaterdag lenen. Ondertussen ook even gezellig een kop koffie en een praatje gemaakt. Daar maakte ze nog zo’n mooie opmerking,had ik nog nooit van gehoord. Ze had het over iemand die met twee benen in één broekspijp liep. Daar liep ik later nog eens over na te denken maar snapte werkelijk niet wat daar de betekenis nu van was. Even via de mail aan haar gevraagd,want nu moest ik het weten ook. Nou,dat betekent dus dat je niet snel ben,niet kan opschieten,je kunt met zo iemand de oorlog niet winnen. Vond het wel een leuk gezegde.

Ik gaf haar ook de bewuste aluminium pan mee,je weet wel,dat ding wat zwart was geworden. Dan kon ze daar de rookworsten in verwarmen. Die dingen zitten toch in het plastic. Maar wat heeft ze nu gedaan: ze heeft de pan aan haar schoonmoeder laten zien en die heeft hem helemaal met brillo schoon geschuurd.Geweldig,fantastisch,super!!!! Ik heb m’n mooie pan weer terug. En dan moet je weten dat ik hem niet schoon kreeg met een schuurspons. Ben er echt blij mee,dat is me echt wel een bos bloemen waard en een nieuwe doos brillo want die was er helemaal door heen gegaan?.

Toen ook die dame vertrokken was moest ik alweer naar school om de kinderen op te halen. Dat duurde nog wel een poosje en deed gelijk een paar boodschappen. Toen ik terug kwam zei Maureen dat er twee vrouwen op mij gewacht hadden,ze hadden een bos bloemen meegenomen voor me. Maureen had gevraagd of ze even binnen wilde komen en een glas water aangeboden.(ben ik blij dat ik s’morgens het huis aan kant had gemaakt,pfffff:-). Ze vertrokken weer met de mededeling dat ze over een kwartier nog wel even langskwamen. Dat deden ze ook. Waren het twee vrouwen van de gemeente en een man van de ondernemingsvereniging. Het was die dag de dag van de ondernemer ,en de ondernemers die zich extra onderscheiden hadden kregen die dag een bloemetje (zo zien hun het,wij niet). Wij kregen er een omdat we nu wel een bedrijf opgestart hadden dat binnen het bestemmingsplan paste. Het bedrijf wat Rien heeft paste daar niet in op dit terrein,dus die mocht elders met het bedrijf gaan zitten. En we kregen ook een compliment omdat het dak vol ligt met zonnepanelen,dat is dan weer duurzaam. Was wel verrast. Ik moest zelfs nog op de foto met ze. En wat denk je: ik had die dag m’n oudste spijkerrok aan,zal ook is niet waar zijn hé?! Kon moeilijk zeggen dat ik m’n eigen eerst om wilde kleden voor de foto. Gauw een riem omgedaan,omslagdoek omgegooid,handen door m’n ragebol gehaald,m’n schoenen waren al gepoetst. Nou,lachen maar voor de foto!!?

Zaterdag was de winterfair van de kerk. Er was gevraagd of ik met een vriendin pannenkoeken wilde bakken die dag. Nou,gezellig. Was natuurlijk de hele dag weg en voor ik ging wilde ik eerst het huis aan kant hebben. De was werd gestreken,in de kast gelegd,nieuwe was op-gehangen,keuken gesopt,gestoft,zwabber door de douche en de wasbakken schoon. Zo, dan ga je al fijner weg. Met m’n vriendin maakte we hier alvast het beslag,goten we in een mooie antieke melkbus. 16 liter beslag hadden we. Toen we bij de kerk aankwamen stond er al een electrisch kookplaatje klaar met twee pitten. Maar dat ging echt voor geen meter. Duurde bijna 5 minuten voordat er een pannenkoek klaar was. Gelukkig bood een vriendin aan om in haar keuken te gaan bakken,ze woont tegenover de kerk. Dat ging als een speer,en we stonden lekker warm. Haar zoon kwam elke keer de pannenkoeken halen om ze daar uit te venten. Hadden voor 120 euro aan pannenkoeken verkocht. Toch weer een leuk bedrag. Het nadeel van het binnen bakken was dat we de gezelligheid van de winterfair miste. Dat was wel erg jammer.

Om drie uur was ik weer thuis en mocht 60 kilo rundvlees in gaan pakken wat inmiddels gebracht was. Deed het samen met Maureen en met een uurtje waren we klaar. Wat voelt dat weer rijk zo’n voorraad vlees.

En de nieuwe week begon al lekker druk. Eerst had ik gisterenmorgen de verjaardag van m’n spinjuf. Die werd 75, ze kijkt er altijd naar uit dat je komt,dus kon ik het niet maken om nee te zeggen op maandagmorgen. Vind het zelf ook altijd erg gezellig. Ben om kwart voor 6 opgestaan. Eerst een lekkere douche gepakt en daarna gelijk aan het avondeten begonnen. We aten jachtschotel en omdat er s’middags een cursist voor spinles zou komen,had ik geen tijd om uitgebreid te koken die dag. Dus om kwart over 6 rook de keuken al naar hachee,rode kool en piepers. En dat op de nuchtere maag. Om half 9 stonden er twee ovenschalen klaar en hoefde ik het s’avonds alleen nog maar in de oven te schuiven. Kan wel merken dat Leen weer thuis woont. De schalen waren schoon leeg.

Op de terugweg bij de verjaardag vandaan wipte ik gelijk maar langs de bakker. Kocht een paar ongesneden broden in een papieren zak. Vind eigen gesneden brood,lekkere dikke plakken, een stuk lekkerder als die velletjes uit de winkel. En het is leuk werk.

s Avonds hadden we weer een verjaardag van een schoonzus. Het houd niet op. De dag was wel gevuld. En nu komt er straks weer een cursist voor wol spinnen. Als die straks weg is gooi ik me maar op de strijk. Denk dat ik me eigen daar wel zo’n anderhalf uur mee vermaken kan;-)