Wandeltocht en de naweeën

Dinsdag 9 juli-2019

Zaterdag werd hier de jaarlijkse Grebbelinie wandeltocht gehouden. Vorig jaar was het de eerste keer dat het vanuit hier gedaan werd en het was de organisatie goed bevallen,zodat ze het dit jaar weer graag wilde . Zelf vinden we het ook erg leuk al neemt het een fikse voorbereiding met zich mee. Nu had Rien vrijdag al heel veel gedaan,incl. de boodschappen. De drie pannen met soep waren ook al klaar. Zuslief had de pistolets en zachte broodjes s’nachts om 4 uur al op de diepvries gezet. De deur had ik voor haar open gelaten zodat ze naar binnen kon. Eerst zou ik zelf om 4 uur gelijk maar opstaan en dan maar vast lekker aan de gang gaan. Maar aangezien ik pas half 2 in bed lag ging ik dat absoluut niet redden. Elke dag de goede voornemens om op tijd op bed te liggen en elke dag is het op z’n vroegst half twaalf. Gewoon omdat ik nooit goed kan stoppen. De jongste kinderen liggen dan al een tijd te slapen,de oudste zitten overal of liggen ook al op bed. Ik hoef dan ook niemand meer te verzorgen dus ben ik meestal lekker aan het hobbyen of nog aan het werk. Moeilijk om dan zin te maken om naar bed toe te gaan.

Kwart voor 6 ben ik opgestaan en gezorgd dat de laatste dingen klaar waren. En maar goed ook want om kwart voor 7 stond de eerste wandelaar al op de stoep. Terwijl ze pas om 8 uur mochten starten. Vorig jaar was dat wel 7 uur en ik begrijp best als je 40 kilometer wilt lopen dat je dan lekker vroeg wil beginnen. 7 uur kwamen de mensen van organisatie binnen en de wandelaar mocht vertrekken op eigen risico,wat hij dan ook gelijk deed natuurlijk. Maar wat is het druk geweest,vanaf half 8 stond het al helemaal vol en konden we gelijk de turbo erop zetten met het koffie schenken. Dat is nog eens wakker worden?. Vorig jaar stonden er 85 auto,s in het weiland geparkeerd,nu waren het er een dikke 140. We konden ze helemaal niet meer kwijt. Gauw 2 buren gebeld of ze daar mochten parkeren(dat mocht gelukkig) ,en nog stonden ze langs de weg geparkeerd. Was echt een beetje een chaos.

Na half 10 werd het wat rustiger en waren de meeste aan de wandel. Vanaf 1 uur tot 2 uur was het weer topdrukte. De eerste lading kwam weer terug en plofte neer om wat te eten en te drinken. Leuk was het om sommige mensen van de vorige keer weer te ontmoeten.

Om 4 uur was het ook nog een poosje druk en daarna was het meer druppelsgewijs totdat de laatste om 6 uur binnen was. Nadat die ook vertrokken was verzorgde we het eten voor de organisatie(11 man). Die waren om 8 uur klaar en was het allemaal voorbij. Ongeveer 700 man hadden er mee gelopen. We hadden de pap wel op. Gelukkig had m’n schoondochter binnen alles gedaan,tussendoor ons geholpen en samen met Michiel de weekendboodschappen gedaan. Heerlijk,blij dat ze dat gedaan hadden.

Ook al is zo’n dag erg leuk,het hakt er wel in. Zondagmorgen niet echt uitgerust opgestaan en met het gezin naar de kerk gegaan. s’Middags ging ik even een poosje plat anders zat ik in de kerk weer te knikkebollen. Om half 2 op bed gaan liggen en om half 5 schrok ik wakker. En om half 5 begon de kerk. O help,was denk ik erg moe. Vroeg me eigen af waarom niemand me geroepen had. Snapte dat toen ik beneden kwam,vaders lag ook gestrekt op de bank en de kinderen rustig aan het spelen of lezen. Waarom hebben jullie mij niet geroepen? O sorry,we wisten niet dat het al half 5 was Ma!!! Jaja,en dat moet ik geloven? Waarschijnlijk hadden wij vroeger zelf ook niet geroepen:-)

Maandagmorgen kwart voor 6 op en de vloer van het theehuis vast gedweild. Je wil niet weten hoe smerig het daar zaterdag was geworden. Er moest eerst veel geruimd en gepoetst worden voordat we woensdag weer open kunnen gaan. Nadat iedereen weer naar z’n bestemming was vertrokken heb ik eerst maar is het schoenenrek onderhanden genomen. Daar stond meer schoeisel in wat weg kon dan dat er nog gebruikt kon worden. Als ze hier nieuwe schoenen of klompen hebben dan bewaren ze de oude nog een poosje,want stel je voor dat je ze nog eens kan gebruiken. Het probleem is dat ik na verloop van tijd niet meer weet wat van wie is en of het nog bewaard moet worden. Het is al regelmatig voorgekomen dat als er een paar schoen al een eeuw op het rek stonden,ik ze weggooide en dan werd er met veel gemopper natuurlijk gevraagd waar de werkschoenen van de des betreffende persoon waren. Oeps,sorry,dacht dat ze erg oud waren. Zoek dan zelf die zooi ook eens een keer uit. Maar het rek is weer een heel eind leeg,een volle krat oude klompen kwamen eraf,voor de kachel of om op te pimpen,en een berg oude schoenen. Zo,lekker opgeruimd.

De smaak had ik inmiddels te pakken en nam gelijk maar de hele bijkeuken onderhanden.

Toen was het inmiddels al 10 uur en stond de aanrecht er nog steeds zo bij.

Na een half uur fiks aan het ruimen en vaat wassen(de vaatwasser is kapot) leek het er weer een beetje op.

Toen kwam er een mailtje of ik die nacht plek had voor 4 personen voor een overnachting. Poeh,effen de turbo ingeschakeld(dat gebeurt nogal is),huisje schoon gemaakt,die was net leeg gekomen. Maar het is allemaal gelukt,deze mensen kwamen voor de 4e keer,dat is erg leuk,zo leer je elkaar wel kennen.

Daarna belde er een mevrouw,ze was een paar weken terug met een vriendin hier in het theehuis geweest en we hadden zo een gezellig uurtje gehad met elkaar en ze had genoten van de heerlijke appeltaart erbij. Nu was haar vraag of ik ergens in september drie van die appeltaarten met glazuur wilde bakken voor haar verjaardag en ook gelijk maar een pannetje tomatensoep erbij wilde maken. Leuk hé,weer een nieuwe zijtak bij het theehuis”een mini bakkerij”?

En een telefoontje van een meneer voor een lunch voor 30 personen volgende week woensdag,dat hoor ik maandagavond of dat doorgaat.

Kreeg een paar telefoontjes over het huisje dat leegkomt voor de tijdelijke verhuur.

Ging na het eten bij Hidde kijken naar het afzwemmen. Trots op ons kereltje.

Thuisgekomen gauw de keuken in om een walnotenboterkoek te bakken en een schaal met brownies,waste de laatste was weg,kookte lekker een pan met andijviestamp. Rien vertrok naar een eind weg om een kipper op te halen,past er ook nog wel bij op het terrein?. Daar blijft het natuurlijk niet bij want er moet ook nog een tractor voor.

Zelf ging ik een poosje naar Mieke om borduurgaren uit te zoeken om mee te spinnen. Borduurgaren om mee te spinnen,klinkt dom hé! Maar dat gebruik ik om Art-Yarn te spinnen. Hieronder zie je een proefdraad,je spint dan wol om de borduurgaren heen,zo leuk verslavend. Je kunt het gebruiken om te weven of om een leuke sjaal of kussen van te breien. Of om gewoon op een bord te leggen voor sier.Van de kleurtjes word je al blij.

Vanmorgen ging Mirjam op schoolreisje,wat was ze zenuwachtig. Eerst even naar de Coop om wat lekker dingen te halen natuurlijk. Daarna vertrokken ze met de bus naar de Apenheul. Alle moeders of vaders uitzwaaien. Vind het altijd wel een ding als ik de bus weg ziet rijden. Dan schiet ik in stilte altijd vol,daar gaat m’n kind,als alles maar goed gaat. Gelukkig ben ik niet de enigste moeder die daar last van heb.

Bakte een plaat vol macarons. Het recept zal ik morgen op de blog zetten. Moet je echt een keer proberen,zóóóó lekker. Ik heb er maar eentje gevuld,voor de foto en voor de veiligheid,anders weet ik het wel weer. De andere maak ik pas klaar wanneer ze gebruikt worden.

Voor morgen staan er nog drie appeltaarten op de lijst om te maken voor de vrouwenvereniging,die hoopt donderdagavond te komen met 30 vrouwen,gezellig,de meest zijn bekende. En er staat een high-tea voor donderdagmiddag voor 10 personen in de agenda. Ik hoef me morgen niet te vervelen:-)