Wandelroute,verven en mooi weer

Woensdag 20 februari-2019

Je kunt hier heerlijk wandelen in de omgeving, en nu hadden we via social deal een aanbieding van een high tea in combinatie met een wandeltocht. Alleen wist ik zelf niet hoelang die wandeltocht duurde. Dat staat natuurlijk behoorlijk stom als mensen vragen hoelang die tocht duurt en je weet het niet. Dus donderdagmorgen moeders maar even opgebeld of ze zin had om de wandeltocht mee te lopen. Dat hoefde ik maar een keer te vragen,daar had ze wel zin in. Wat hebben we genoten van die tocht,het weer was heerlijk,de route prachtig,die loopt helemaal langs de grift. Ik had voor allebei lekker een thermoskan eigengemaakte warme chocolademelk meegenomen. Tussendoor langs het water even uitgepuft op het bankje en lekker de chocomel gedronken en nog wat mandarijnen gegeten . Hoe kan een mens genieten van een simpel iets. We hebben er ongeveer 2 uur over gelopen. Ben blij dat we het gedaan hebben want s’middags en ook nog s’avonds belde er mensen hoelang de wandeltocht duurde?. Thuisgekomen stond er helaas geen high tea te wachten maar allerlei huishoudelijke klussen:-). De volgende dag had ik me toch een paar stijve kuiten ,verschrikkelijk. Toch maar eens vaker gaan lopen,die spieren van mij zijn geen extra kilometers gewend. Moeders had er ook wel last van gehad maar heeft wel aangeboden om een volgende route weer mee te lopen . Ik zet er maar een paar foto,s bij,de overige foto,s komen in een aparte blog onder de categorie “omgeving”.

Om 12 uur nog even gauw naar de markt,dat is zo een vast route geworden in 20 jaar tijd,ik vind het ideaal. Dit keer had ik weer geluk,kreeg van de bakker van het stoepje een grote doos met walnoten,hun hoefde ze niet meer,was er erg blij mee. Er gaan hier best veel walnoten doorheen,door de yoghurt,in taarten of zo uit het vuistje. Kreeg ook nog een stel valentijnskoeken mee die hij over had,nou,daar wisten ze hier wel raad mee. We waren weer lekker verwend. s’Middags nog even in de tuin gewerkt,wat is het lekker om na de winter de zon weer te voelen schijnen,heerlijk. Je krijgt acuut overal zin in.

Mirjam die heeft een hoop schapenwol wat aan het prikkeldraad vast zat er af gehaald,dit naar aanleiding van een verhaal wat ik haar verteld had. Vroeger toen ik een jaar of 7 was denk ik ,hadden wij thuis een boekje dat ging over een heel arm jongetje. Het was geen waargebeurd verhaal hoor. Zijn moeder had geen geld om kleren te kopen voor hem en toen had het ventje bedacht dat hij alle schapenwol langs de heiningen zou verzamelen. Wat was z’n moeder blij,nu kunnen we ons warm kleden voor de winter riep ze blij,en ze drukte het ventje aan haar borst,snik,snik?. Ze had een spinnewiel(dat dan gelukkig nog wel?)en heeft toen van de verzamelde wol een trui voor haar zelf en voor het jochie gebreid. Tjonge ,ik word sentimenteel,grappig dat sommige dingen van vroeger zo blijven hangen,het heeft denk ik echt indruk gemaakt. Misschien komt daar mijn passie voor het wol spinnen wel vandaan:-). Wat ik met de verzamelde wol gaat doen? Zal niet verder komen als een sjaaltje voor de beer of zoiets.

M’n schoondochter heeft nog de hoefjes van de schapen gekapt,het was de bedoeling dat ze allebei aan de beurt kwamen maar haar schaap liet zich echt niet vangen. En de ram,hoewel ze best lastig kan zijn,liet het rustig toe. Ik ben zo benieuwd of we lammetjes krijgen,wat zou ik dat leuk vinden,afwachten maar. Mirjam mocht de hond proberen in bedwang te houden,dat beest is zo gek op die schapen,dat is echt leuk om te zien.

Vrijdagmorgen kwamen er twee bekenden een corsage vilten,ze hebben allebei dezelfde kleur gemaakt,maar toch ook weer zo verschillend geworden,ze mogen er trots op zijn,ze zijn goed gelukt. De corsage op de rechterfoto heeft ze op een wit vachtje gelegd met nog wat roze en witte gehaakte onderzetters en een vaas ernaast.Heb daar geen foto van maar dat had ze mooi gedaan.

Zelf maakte ik dit keer een donkere corsage,is een keer wat anders. Ik moet zeggen dat hij leuk is geworden. Je kunt best wat verschillende dingen met zo,n corsage doen. Tegen een vaas ,onder een stolp,op een sjaal,op een tas,als je durft op je hoed?,leuk om als cadeau te geven ,of als sluiting van je omslagdoek.

Het idee van de jute knoop in het midden van de onderstaande corsage kwam van een van de cursisten. Dat is ook een van de leuke kanten van het lesgeven. Je leert niet alleen hun dingen maken ,maar je leert ook van hen. En zo maak je er met z’n allen iets moois van

Lapte daarna lekker de ramen buiten ,veegde nog wat aan ,haalde wat narcissen en druifjes en tulpen voor buiten op de tafel. Toont lekker voorjaarsachtig. Avonds probeerde ik nog een stuk aan een vergeten babysjaaltje te breien. Die vond ik weer met de kast opruimen . Het probleem was dat ik het boek waar het patroon in stond allang terug had gegeven met de gedachte dat ik het patroon wel zou onthouden. Maar als hij zolang in de kast ligt,weet je het wel. Heb een poos zitten prutsen maar nu weet ik het weer. Maar eer ik 6 pennen verder was,kwam ik al weer een steek tekort. Dááááág,die verdwijnt weer in de kast,eerst de lampenkappen maar afmaken,1 is er nagenoeg af de tweede probeer ik volgende week in de vakantie.

Had zaterdagmorgen acuut zin om een lap wol te verven voor een omslagdoek,niet dat ik er gelijk aan begin,maar als het dan nodig is kan ik hem pakken. Toen hij geverfd was viel het best tegen,veel te vaal naar m’n zin. Die moest dus overnieuw. Maar eerst moest hij afkoelen anders vervilt het,dat ging hem zaterdag niet meer worden. Snel aan de slag gegaan met de klussen,een paar bedden verschoont,boodschappen gedaan,wassen,aanrechtkastje meegepakt. Met het middageten was ik zowaar een keer alleen. Dat werd lekker een luie pizza op de bank eten,is ook wel eens fijn. Toen de kinders weer thuis waren ben ik met de jongste een rondje gaan fietsen,ze had een andere fiets gekregen,net groot zat,dus eerst maar even oefenen onder toeziend oog op de weg. Maar het ging best en we zijn even bij oma aangeland voor een bak thee,die zelfde gedachten hadden nog twee kinderen van me gekregen want die zaten er een spelletje te doen met oma.

Maandagmorgen starten met de ramen binnen in de kamer en wasmachine aan de gang zetten,wat is het nu heerlijk dat het buiten droogt. Lekker alles was weer aan het eind van de dag in de kast. Zette de lap wol overnieuw in een verfbad,dit keer is hij hem,helemaal naar m’n zin. Mooi gemarmerd effect. Ik verf dan ook gelijk lossen wol mee om te spinnen,als je er dan een gehaakt randje of iets dergelijks aan wilt maken dan heb je dezelfde kleur.

Daarna reed ik even snel naar de dierwinkel voor 2 zakken schapenbrok en een lekker groot bot voor de hond. Teruggekomen mailde ik eerst de mevrouw waar ik de schapen heb gekocht of zij mij wilde leren schapen scheren. Haar deal was: als jij mij leert vachtvilten dan leer ik jou het scheren,prima,afgesproken. Zijn neemt dan een vacht van haar eigen schaap mee en ik van de onze eigen schapen. Vind ik nog wel gezellig ook ,een dagje samen vilten. Het moet wel buiten gebeuren want het wordt een vieze kledderboel. Je wilt niet weten hoe smerig water er uit zo’n vacht komt,ongelooflijk.

Terwijl de boerenkool op het gas stond te pruttelen heb ik nog even heerlijk een half uurtje buiten in de zon zitten spinnen,echt lekker. De was van die dag lag al heerlijk in de kasten,dus dat zat niet meer op m’n nek. Daarna even Hidde van judo gehaald,snel gegeten want manlief moest om half 7 bij de fysio zijn.

Om half 8 kwam er een aanvraag van Canadezen voor een vakantie in april. In het Engels,pffff . Eerst de kinderen maar even laten vertalen,haha,zover was ik nog niet met m’n Engels. Veel woorden snapte ik wel,maar veel ook niet. Maar we zijn eruit. Heb even in het Engels teruggestuurd,lang leve google translate. Al heb ik het idee dat die vertaling nooit helemaal klopt. Maar ze heeft het wel begrepen en hopen over 2 maanden te komen,leuk.