Van alles gedaan
Dinsdag 20 februari- 2024
Vorige week maandagavond was ik uitgenodigd door de Achterbergse Christelijke vrouwenvereniging om te komen vertellen over m’n (uit de hand gelopen) hobby. Het was al een poos geleden dat dat besproken was en natuurlijk vond ik dat erg leuk. Maak mensen graag warm voor het handwerken. Maar naarmate de datum dichterbij kwam kreeg ik toch wel een beetje de kriebels of ik daar wel voor geschikt was. Maar goed, kon en wilde ook niet meer terug dus vol goede moed gegaan. Daarvoor had ik nog geprobeerd om het eerst netjes op papier te zetten. Maar het probleem waar ik vroeger op school al tegen aan liep met zulke dingen was dat ik het niet op papier kreeg. Dat kreeg ik gewoon allemaal niet netjes op een rijtje. Dan maar niet. Ben maar begonnen met vertellen hoe de hobby is ontstaan, en daarna kwam de rest vanzelf wel. Vond het wel leuk om de dames ook iets met de handen te laten doen en had voor iedereen kussens/ naalden en wol meegenomen om een bloemetje te naaldvilten. dat was voor een hoop toch nog wel een moeilijk dingetje om te maken. Maakt ook niet uit, ging even om het idee. Kijk terug op een hele gezellige avond.
De volgende dag kwam er een nieuwe groep een sjaal weven. Een was er ziek, waren met 4 dames. En zoals gewoonlijk bij het weven zijn de dames erg enthousiast! Het is ook zo leuk hé, op een eenvoudige manier krijg je een pracht sjaal. Bakte een kruidkoek voor bij de koffie en had een pan met geroosterde paprikasoep gemaakt voor tussen de middag. Want de eerste les zijn we meestal wel tot een uur of 2 bezig, dan gaat er een bak soep altijd wel in.
Nu mogen ze het verder thuis afweven en hopen ze volgende week te komen voor de afwerking van de sjaal. Toen de dames wegwaren om half 3, begonnen Maureen en ik met het maken van een pan erwtensoep voor de volgende dag. Die moet je een dag laten staan hé dan is hij veel lekkerder. En die dag was s’morgens de winkel open en s’middags had ik cursus, dus hoe fijn was het dat ik dan niet hoefde te koken. Zetten een berichtje in de gezinsapp dat wie er zin had in erwtensoep die avond aan mocht schuiven. Nou, dat was iedereen, zodat het hele gezin compleet met kleinkinderen aan de tafel zat. 14 man en de kleinste hummel op schoot aan de fles. Moest nog wel lachen, een van de zonen moest die avond nog weg waardoor hij niet wist of hij het ging redden, dus zou eerst niet komen eten. Maar toen z’n vrouw dat hoorde, mocht hij dat ongedaan gaan maken bij z’n moeder en toch zeggen dat ze kwamen want ze had erg veel trek in erwtensoep😂. Heerlijk om het hele gezin weer eens aan tafel te hebben. 8 lange stokbroden en wat afbakbroodjes met kaas en ham en een pan van 6 liter goed gevulde erwtensoep verder zat iedereen wel vol.
Donderdagmorgen ben ik eerst even naar de viswinkel van m’n oudste broer en z’n vrouw geweest. Ze hadden een fikse verbouwing achter de rug en donderdag was de eerste dag dat ze weer open gingen. Dan is het leuk om even langs te gaan met een bosje bloemen. En natuurlijk om een lekkere bak kibbeling naar binnen te werken. Maar wat is het mooi geworden zeg. Alle moeite is wel beloond. Zo warm en gezellig ingericht. De vorige winkel was echt oud, het was zeker niet overbodig. Voor hun ook weer lekker om in zo’n frisse winkel te werken. En dan die prachtige gevulde toonbank. Zou weer honger krijgen als ik er aan denk.
Wat m’n eigen weven betreft: donderdag hebben ze het oude getouw afgebroken en dat staat nu zolang in het zaaltje opgeslagen. Die hopen ze morgenvroeg op te halen. Je raakt dat ding niet kwijt joh. Had hem het liefst in een museum gezien maar die zijn ook al voorzien. En omdat hij niet meer zuiver is te krijgen heb ik er ook geen geld voor gevraagd. Ze mogen hem gratis ophalen. Kunnen ze later ook nooit klagen. Vrijdag werd er een ander getouw bezorgd door m’n eigen weefjuf. Die heb ik van haar overgenomen. Het is een Canadees weefgetouw, een LeClerc met 4 schachten, 6 trappers en 90 breed. En omdat hij van haarzelf is geweest weet ik ook zeker dat het een goed getouw is. Ze was nog zo lief om er een schering voor een sjaal op te zetten zodat ik gelijk aan de slag kon. Het was wel even wennen met de trappers werken. Op het grote antieke weefgetouw kon ik alleen kiezen uit 2 trappers, de rest was niet aangebonden. Maar op dit getouw en bij het patroon wat ze voor me opgezet had moeten er 4 gebruikt worden. Met de schoenen aan ging dat elke keer mis. Dat is te breed, dan pak je elke keer per ongeluk de trapper daarnaast mee. En dat betekent dan dat die draden ook omhoog gaan en je dus een fout krijg in je weefwerk. Met schoenen uit gaat het wel goed. Zit in het kleine stukje wat ik er op geweven hebt dus al wel wat fouten. Gelukkig is het met een druk kleurenverloop en valt het niet zo heel erg op. En anders pech, niets op deze wereld is perfect.
Vorige week was de laatste week dat ik cursussen gaf, nu hebben de kinderen een week vrij, dan geef ik geen cursus. Een van de spincursisten had van haar eerste spinsel zo’n leuke pannenlap gemaakt. Echt een stoer dingetje, met een leuke zwarte rand omgehaakt en een sleutelhanger als lus. Zoiets wil je wel aan je fornuis hebben hangen.
De 3e les van de cursus sokken breien was donderdagavond. Alle dames kregen de sok af en sommige waren al een eind op weg met de volgende. De week was ook vol met vakantiegasten. De meeste voor een nachtje en een voor een weekend. Paar keer ontbijt bezorgd. Een voor drie personen en de andere voor 5 personen. Daar moest ik even twee keer voor lopen, dat kon niet in een keer mee op een dienblad. Maar het zag er wel heel gezellig uit.
In de winkel liep het lekker van de week. Zie ook veel mensen uit het dorp komen. Denk dat ze toch wel blij zijn met een handwerkwinkeltje in het dorp. En natuurlijk ook gezellig even het bakkie koffie als ze zin hebben. Daar moet je gewoon even de tijd voor nemen, alles is al zo gehaast.
Hier een foto van de handgesponnen en geweven sjaal. Hij is al een poosje af maar twijfelde nog of ik er een bloem op zou vilten. Maar die moet je dan elke keer los erop spelden en dat werkt denk ik ook niet fijn. Een sjaal moet je zo om je nek kunnen slingeren. Hij is te koop, bij interesse mag je me een mailtje sturen. Hij is dik gesponnen van heerlijke zachte merinowol met zijde en heeft een royale maat.
De aap waar ik mee bezig was met breien is inmiddels af. Moest nog een poosje op z’n ogen wachten voordat ze binnen waren maar nu zit hij parmantig bij de kassa. Hij is echt grappig geworden, en heel makkelijk om te maken. Nu wil ik er nog een gaan maken op naalden 8, zodat het een grote aap wordt en die mag dan bij de deur van het winkeltje zitten met een bord welkom in z’n armen.
Maar eerst moet de plaid af zijn waar ik aan begonnen ben met de IJslandse wol Alafosslopi. Een vriendin heeft hem gebreid op verzoek voor iemand die daar zelf niet toe in staat was en hij is zóóóóó mooi en stoer geworden😍! En hoe erg, ik vergat er voor het wegbrengen om een foto ervan te maken. Hoe stom. Heb wel een foto die de breister me toestuurde toen hij bijna af was. Maar daar zit de zijrand nog niet aan. Die is hetzelfde als de onderrand. Maar dan heb je toch een idee.
Zelf was ik 15 centimeter op weg met m’n breiwerk toen bleek dat het toch te strak was ingebreid. Niet mooi, dan maar weer helemaal uittrekken en overnieuw beginnen. Nu is het een stuk beter. Het breid wel heel fijn op een rondbreinaald, en het wordt op naald 7 gebreid dus dat gaat ook nog eens redelijk snel. Alleen gaat het weer wat langzamer doordat je in moet breien met verschillende kleurtjes en je er goed op moet letten dat je de draden telkens achterlangs meeneemt. Doe je dat te strak dan kun je het dus uit trekken want dan trekt je werk aan de voorkant en dat is echt niet mooi. De averechtse steken die je in het midden ziet worden als de plaid klaar is doorgeknipt, zodat je hem open kan vouwen en dan wordt er een rand omheen gebreid.
De mevrouw voor wie de plaid was gebreid heeft voor mij een stel grappige kaarten ontworpen voor in het winkeltje. Leuk als extraatje bij een wolpakket of bij een cursus die cadeau wordt gegeven. Maar ook voor de verkoop. Ze heeft er vast zes voorbeelden gemaakt de rest zal b.l.e.w nog volgen.
En nu genieten we van onze vakantie. Gisterenmiddag met Maureen naar Veenendaal geweest om wat kleding voor haar te kopen. Daarbij gooide we gelijk nog 2 kinders en hun vrienden af bij het zwembad, hadden die tenminste ook wat te doen. Dat gehang op de bank kan ik slecht tegen. Het winkeltje blijft wel gewoon open in de vakantie, daarbuiten hebben we nog tijd zat om leuke dingen te doen.
Morgen hoopt zoon Leen te komen om wat werkzaamheden aan de webshop te doen. We hebben een paar nieuwe soorten spinnewielen binnen die in de webshop geplaatst moeten worden. Twee van Ashford en 1 van Lojan. Lojan is een nieuw merk in de spinwereld. Hij is gemaakt door Jan Louet ( oprichter van Louet spinnewielen) en z’n dochter. Die hebben samen een nieuwe lijn wielen, 3 verschillende, ontworpen en worden vanaf half maart op de markt gebracht. Ze schelen ook aardig in prijs. De laatstgenoemde is een stuk goedkoper dan de twee andere merken die we verkopen, maar spint heerlijk!
