Taart en theedoeken

Dinsdag 8 februari- 2022

Mirjam had vrijdag weer eens bedacht om te gaan bakken. Dit keer een taart voor de opa en oma’s en een zwangerschapstaart voor Rien en Jacobien. Ze had het al helemaal in haar hoofd zitten. 2 taarten met rode fondant en roosjes en de andere taart blauw/rose. Maakte voor de taarten een biscuitdeeg, viel iets te hard uit maar een gegeven paard mag je niet in de bek kijken toch!?. We sneden de taart in twee helften en smeerde ze in met frambozenjam en daarbovenop een laag monchou. Beide helften weer op elkaar gelegd en bekleed met fondant. Ging niet zo erg netjes maar ik had geen energie meer. Ze moesten ook nog gelijk weggebracht worden en het was inmiddels al kwart over 5. Eerst maar naar Wageningen naar oma, die was aan het koken en was natuurlijk helemaal verrast dat Mirjam dat voor haar gemaakt had, kletste een kwartiertje en vertrokken naar opa en oma hier in het dorp. Daar bleef ik in de auto zitten, was inmiddels behoorlijk rillerig, zere strot, en twijfelde ik of ik toch ook geen corona had gekregen. Opa en oma ook verrast en hebben er lekker van gesmikkeld.

Op de terugweg reden we gelijk langs de snackwagen om een patatje te halen. Mirjam en ik waren maar met z’n tweeën met eten. Rien en Menno dronken bij een klant een biertje uit het werk en aten daar kippenpootjes, Hessel at snacks op z’n werk, Michiel eet nooit op vrijdag thuis, Hidde was een dag vrachtauto’s wassen en kreeg daar ook patat. Maureen had een verjaardag van een vriendinnetje. Nou, dan blijft er weinig over. Dus zegt vader tegen Mirjam: je moet tegen mama zeggen dat ze lekker met jou naar de snackwagen gaat, aan de glimmende ogen te zien vond ze het een goed idee, zeg dan maar eens nee, en ik vond het wel makkelijk.

Na het eten nog glad geruimd en de rest van de avond voor pampus op de bank gehangen. Volgende dag een test gedaan, en ja hoor, positief. Normaal ben ik er niet zo van om te testen maar omdat ik cursus moest geven wilde ik toch wel zekerheid hebben. Dat kun je dan niet maken tegenover de cursisten. Het kon eigenlijk ook niet uitblijven, vorige week in ieder geval 2 positieve kinderen in het gezin en de derde was ook goed ziek maar die wilde het niet weten. Gelukkig was het weekend en was Rien thuis. Was er twee dagen best belabberd van. Heb de halve zaterdag op bed gelegen en de rest op de bank en af en toe wat kleine klusjes gedaan.

Maureen en Mirjam maakte samen de zwangerschapstaart, viel niet mee voor ze om de fondant erop te krijgen. Ze brachten de taart weg met Rien en deden gelijk een bak koffie.

Zondag nog op de bank gehangen en maandag ging het al weer wat beter. Heb nu voor de tweede keer corona gehad maar wat me opviel is dat ik bij allebei de keren vreselijke rugpijn had, zo vervelend. Begon maandagmorgen eerst maar met de vensterbanken uitstoffen. Maureen haalde zondagmorgen, tijdens de preek luisteren, haar vinger over de vensterbank en hield de zeer stoffige vinger onder m’n ogen. Het kwam waarschijnlijk niet bij haar op dat ik zaterdag genoeg had aan m’n eigen en geen gedachte aan de stofdoek heb verspilt. Net zo als het ook niet in haar hoofd opkwam, dat zij natuurlijk ook de stofdoek had kunnen pakken?. Ruimde daarna de zondagsrommel op, stofzuigde de benedenverdieping en draaide 2 wassen, ruimde de opslagruimte op en toen sloegen de vlammen me uit. Was toch nog niet helemaal beter. Poosje rustig zitten weven aan de theedoek tot ik weer bijgekomen was. Inmiddels was het 12 uur en kwamen er 2 kinderen thuis eten. Na het eten had ik weer redelijk energie en heb de slaapkamer van Michiel en Menno een beurt gegeven: stoffen, dweilen, bedden verschonen. Zo, dat waren vast 2 van de 6 kamers. De hulp is vorige week ook niet geweest, die zat zelf met coronagevallen thuis. Vouwde 2 wassen op, kookte een pan boerenkool, hing nog twee wassen op. Mirjam wilde haar klusjeskaart voor ”Lesbos” vol hebben dus vroeg ze of ze buiten onkruid mocht gaan krabben voor geld. Nou kind, zoiets hoef je niet te vragen, ga vooral je gang. En ze was niet alleen want de ouwe trouwe lobbes kwam er wel gezellig bij liggen.

s ‘Avonds m’n tweede want op de pennen gezet.

En vanmorgen hoefde Maureen pas om half 12 naar school. Ze stofzuigde de benedenverdieping voor me en ging naar de Coop. Dat scheelde weer lekker tijd. Zelf nam ik de douche goed onder handen, zorgde dat alles in huis netjes was en toen was het tijd om m’n theedoeken af te maken. Het weefwerk was gebeurd en nu moesten er nog zoompjes ingelegd worden. Het zouden eigenlijk 4 theedoeken worden maar toen ik de laatste wilde gaan weven hing een stuk schering heel slap. Had er al gewicht aan gehangen zodat het weer strak kwam te staan, maar dat mocht niet baten.

Daardoor kwam op die plek een hele golf in m’n theedoek. Nou, dat was gauw beslist, dan maar geen 4 theedoeken. Het weefwerk eraf gehaald, doormidden geknipt op de daarvoor bestemde lijnen. Zoompje erin genaaid, lusjes gehaakt, en klaar zijn de eerst zelf geweven theedoeken. Op een paar kleine foutjes na ben ik toch dik tevreden over het resultaat, ze zijn echt mooi geworden. Staan heerlijk fris bij de kleur van de keuken. Nu nog in de gaten houden dat de jongens ze niet voor allerlei doeleinden gebruiken?.

Dat lusje dat doet het hem hé?

Na de middag maakte ik eindelijk m’n vilte rok af. Foto volgt nog. Daarna sopte ik Hessel z’n slaapkamer, werkte een grote strijk weg, lag alles gelijk in de kasten, heerlijk als die was weg is. En koken hoefde ik niet vandaag want Menno moest vanmiddag afrijden voor z’n vrachtwagenrijbewijs en was geslaagd. Hij trakteerde op chinees. Hij belde z’n uit huis zijnde broers of ze zin hadden om te komen eten. Nou, ze wisten niet hoe snel ze moesten komen. Zodoende was het hele gezin vanavond weer als vanouds compleet. We hebben er heerlijk van gegeten.

Van de week kwamen er ook weer wat boekingen binnen. Twee voor een high tea, twee voor een verjaardag vieren en een paar voor de vakantiehuizen. De mensen krijgen er weer zin in!