Het handwerkwinkeltje is op zaterdag 27 april, woensdag 1 mei, vrijdag 3 mei en zaterdag 4 mei gesloten i.v.m vakantie.

Sneeuw-Les-Poetsen

Vrijdag 22 januari-2021

Wat waren de kinderen zaterdag blij dat er eindelijk wat sneeuw was gevallen. Daar hebben ze lang naar uitgekeken. s Middags waren ze met Rien naar z’n moeder geweest om op de koffie te gaan en gelijk een zakje gebakken koekjes mee te nemen voor haar. Op de terugweg begon het te sneeuwen en ze wisten niet hoe snel ze na het eten buiten moesten komen om sneeuwballen te gaan gooien. Het is ook zo mooi als het net gevallen is. Het leverde nog een mooi plaatje van het huis op. Dat viel me op toen ik terugkwam van m’n ouders waar ik ook even koekjes had gebracht en gelijk een kop thee had gedronken. Toen ik terugkwam en uit de auto stapte was het doodstil buiten, alles wit van de sneeuw, gaf zo’n vredig tafereel.

Ben gelukkig weer heerlijk aan de gang. De napijn van de verstandskies trekken is nagenoeg weg. De energie en zin om wat te doen is weer terug. Stond maandagmorgen om 5 uur op en ben drie kwartier met de hond gaan wandelen. Dat geeft al een stoot energie om de dag te beginnen. Nadat de volwassen helft van het gezin naar het werk vertrok heb ik de voorste helft van de keuken aangepakt. Ramen gelapt, spinnenwebben weggehaald, dat heb je nogal vaak in een oud huis. Niet dat ik me eigen daar aan stoor hoor want als ik er een ziet hangen ren ik echt niet gelijk naar de ragebol om hem weg te halen. En als het een mooie is mag hij ook nog een paar dagen blijven hangen. Het beestje heeft er z’n best op gedaan. Zeemde alle stoelen en tafel af ,alle blikjes op het schap weer een poetsbeurt,

koelkast aan de kant en schoongemaakt, en de vloer gesopt. Mooie bos tulpen op tafel, dat mocht natuurlijk niet ontbreken ,dat was de kers op de taart. Zag er na 2,5 uur weer fris uit.

Tussen het werk door werden de uitpuilende wasmanden weggewassen. Maar liefst 8 wassen gedraaid, de laatste werd om half 8 nog opgehangen. Kookte een pan zuurkool, die was me toch zuur, verschrikkelijk, het brande gewoon op je tong. Na de koffie nog een poosje staan kaarden om lontwol te maken.

Hessel en Hidde snoeide van de week de laatste leilindes af. Dat is elk jaar hun klusje, daar verdienen ze ook mee maar dit jaar konden ze niet echt de gang te pakken krijgen. Ze zijn wel weken bezig geweest, elke keer een boom, maar het schoot niet op. Maar nu zijn ze weer mooi kaal.

Dinsdag begon de drukte met les geven. Bakte een appeltaart voor bij de koffie

Dinsdagmiddag les, dinsdagavond les, woensdagmorgen les, woensdagavond les, donderdagavond les. Was teveel van het goede, maar het viel nu eenmaal zo. Woensdag bakte we voor bij het middageten lekker poffertjes. Nu de kinderen thuis zijn merk je wel dat je meer eet. Ze vragen vaak of ik wat wil bakken of lekker wat warms tussen de middag. Meestal doe ik het ook wel, het is toch al zwaar voor ze en dan wil je toch nog proberen om er wat gezelligs van te maken. Niet dat dat elke dag lukt hoor want gedurig hebben we best een kort lontje doordat we de hele dag op elkaars lip zitten.???. Nu hebben Hidde en Maureen vandaag allebei een vriend/vriendinnetje die samen huiswerk komen maken, is wat gezelliger. En vanmiddag moet ik een bloem met ze gaan vilten want dat wilde dat vriendinnetje graag aan haar moeder geven.

Gisteren met Hessel nog een poosje buiten een poging gedaan om het blad weg te vegen, maar het waaide zo hard dat het niet echt geweldig schoon is geworden. Was wel heerlijk om even een half uurtje buiten te zijn en het was in ieder geval droog. Gisterenmorgen zo rond 4 uur waaide het helemaal hard, en het huis kraakte van alle kanten, dat schijnt ook bij een oud huis te horen. Lag er heerlijk onder de wol naar te luisteren. Kookte die avond lekker Gadogado. Dat is een indonesch recept. Gele rijst met verschillende soorten groenten en kipfilet in satesaus. Heb heerlijk gegeten!

En vandaag stond de hooizolder op de planning. Allemaal nog rotzooi van de verbouwing van Leen z’n slaapkamer en van het schilderen boven van een paar maanden geleden. En zoals gewoonlijk word dat weer uitgesteld totdat het gevoel van schaamte boven komt drijven dat het zo toch echt niet langer kan. En bij de ene vrouw komt dat sneller boven drijven als bij de andere (bij mij niet zo heel gauw?). Maar toen ik vanmorgen daar aan de slag ging kwam ik erachter dat er toch echt een paar mannenhanden daarbij moesten komen helpen. Er lag nog een oude rol vloerbedekking, gipsplaten, stukken hout. Dat word een keer samen aan de slag. Heb wel het ene gangetje op de hooizolder vast opgeruimd. Dat staat al weer anders als je binnenkomt.

En nu ik toch boven bezig was gelijk maar de bedden glad getrokken. 2 bedden werden verschoond en hangen nu heerlijk buiten in het zonnetje.

Ruimde en stofzuigde de benedenverdieping, maakte een voorraadje speculaaskruiden. Zal van de week het recept er apart op zetten. Veel lekkerder dan uit de winkel.

En hier nog de beloofde foto’s van de wol die ik zaterdag geverfd had. Dit is gewoon naturel gekochte sokkenwol en merinowol. Als de tijden weer normaal mogen worden wil ik daar verfcursus in gaan geven. Dat doe ik nu al voor ruwe of gesponnen wol, maar er zijn misschien ook vrouwen die niet willen spinnen maar toch hun eigen wol wil verven. Maar daarover later bij gezondheid meer.

En deze streng verfde ik al een paar weken geleden maar die zetten we er nog maar een keertje bij.