Oliebollen, carbid, vakantie

Zaterdag 7 januari-2023

Als eerste allemaal het goede voor 2023 toegewenst!

Ben blij dat de jaarwisseling weer achter de rug is. Het geeft me altijd behoorlijk veel spanning. Dat heb je met een stel zonen hé. En vooral ook omdat ze dit jaar geen carbid mochten schieten. Ja het mocht wel maar dan moest je een vergunning aanvragen. En dan nog mocht je alleen maar met een melkbus schieten. Ja, dat is natuurlijk saai hé. Er wordt elk jaar weken van tevoren met een stel vrienden een kanon gemaakt. Hoe groter en hoe harder, hoe mooier het is. Heel begrijpelijk. Het ding is denk ik wel 4 meter lang. Ik snap dat je daarmee natuurlijk niet midden in het dorp moet gaan staan want dan worden de ramen er denk ik wel uitgeblazen. Maar ergens in een weiland kan dat prima. Maar nee, de burgemeester vond het niet goed. Er is dus ook maar aan één iemand vergunning voor carbid schieten afgegeven. Ja, ze mochten wel een weiland zoeken( maar de regel voor de melkbus bleef dan ook gelden) maar dan moest de boer een verklaring van toestemming tekenen. Toen ik aan de burgemeester vroeg waarom dat moest, was zijn antwoord dat als het misgaat ze op iemand de schade moeten kunnen verhalen. Ja hoor, die boer is gek. Dat teken je natuurlijk niet, dat zou niemand doen. Nu zijn ze met een stel vrienden en de megakanon in het buitengebied van Bennekom gaan schieten( ligt naast ons dorp). De handhaving van Bennekom kwam kijken en zijn reactie was: prima jongens, als er maar niets vernield word en alles opgeruimd wordt vind ik het goed. Alsjeblieft burgemeester, zo kan het ook. Geef de jeugd een stuk grond en je hoort ze de hele dag niet meer( behalve de harde doffe knallen;-). En wat was het antwoord op het verbod? Ruim een week lang overal brandstichtingen. Zeker niet goed te keuren, maar het was te verwachten.

Twee dagen voor oudejaarsdag hebben we oliebollen gebakken. Normaal gesproken doen we dat in een grote bak van 40 liter maar omdat de olie zo duur is en we dan alleen aan de olie al 160 euro kwijt zouden zijn( bakken altijd in reddy zonnebloemolie) hebben we het nu in de dubbele friteuse gedaan. Dat zijn twee bakken van 10 liter en dus de helft olie. Maar ook eens zo lang aan het bakken want dat gaat niet zo snel. In de grote bak van 40 liter gaan 30 oliebollen tegelijk, dat schiet tenminste nog eens op. Rien en ik hebben elkaar afgewisseld met bakken. De kinderen en hun vrienden en vriendinnen stonden er om heen gezellig een biertje te drinken en ondertussen van de warme oliebollen te smikkelen. De (schoon)dochters en een vriendin maakte 50 appelbeignets van bladerdeeg klaar, die mochten na de oliebollen het vet in. Zijn van half 5 s’middags tot half negen bezig geweest. We hadden nu wel wat minder dan vorig jaar gebakken. Toen bakte we 20 pond bloem weg, dat waren dus heel veel oliebollen. Nu ‘maar’ 16 pond bloem. Veel oliebollen verdwenen er tijdens het bakken, veel naar familie en buren, en nog 8 zakken in de diepvries. Genoeg geweest.

De volgende dag zouden we alles opruimen en schoonmaken. Toen werd manlief ziek, hondsberoerd en de hele dag overgeven. De zonen kwamen gelukkig opruimen dus daar hoefde hij geen pijn in z’n buik over te hebben. Het werk ging wel door. Schoondochter poetste de troep van de appelbeignets weg, zelf binnen opgeruimd en gepoetst. De wasmanden leeg gewassen, Michiel en vriendin brachten de oliebollen en appelbeignets naar oma en een tante. Zo droeg iedereen z’n steentje bij en was aan het eind van de dag alles weer op orde.

Oudejaarsdag zelf was een rommelige dag zoals elk jaar. Rien was inmiddels weer opgeknapt en ging met Maureen en Hidde bij de jongens bij het carbid schieten kijken. Op de heenweg gooide hij Mirjam op haar werk af. Die mocht een paar uurtjes in de viswinkel schoonmaken. s’Avonds zijn we naar de kerk gegaan met 4 kinderen. Toen we terugkwamen nog koffie gedronken en toen werd Maureen in een keer ziek. En goed ziek ook. Ze heeft echt wel 4 dagen voor pampus op bed/bank gelegen met een stevige griep. En daarna nog zo slap als een vaatdoek. Zondag zijn Rien en ik om de beurt naar de kerk geweest zodat er een bij Maureen kon blijven. Ze is dan wel 14 jaar maar als ze ziek zijn, zijn ze toch niet graag alleen. En we konden thuis gelukkig ook meeluisteren. Zo heeft ze niets aan haar vakantie gehad, daar baalt ze nog het meest van. Ze zou een paar dagen bij een vriendin gaan logeren maar dat viel in het water.

Maandagmiddag hadden we in het zaaltje nieuwjaar wensen met de hele familie van mijn kant. Een idee van broer omdat hier te doen, want bij pa en moe gaat dat niet in een keer. En anders zitten die mensen ook maar de hele week met visite. Dus spraken we af om het van 3 uur tot 5 uur hier te doen. Iedereen zou wat lekkers meenemen, wij zorgde voor het drinken, mooie geregeld toch zo? Was gezellig hoor, bijna iedereen was er. 5 uur werd kwart over 6, dat zegt genoeg over de gezelligheid????. Ik had s’morgens een grote pan soep gemaakt want ik wist niet of iemand nog wilde eten na de nieuwjaarsreceptie. Toch nog wel dus, lekker een bak tomatensoep en afbakbroodjes. Heb je toch nog een normale vulling in je maag. Ook wel weer lekker na al die (vr)eetdagen????. Misschien vraagt iemand z’n eigen af hoe het nu met m’n afvalproces gaat. Daar was ik in oktober mee begonnen. Nou, van de 10 kilo die eraf moest is er 7,5 kilo af. Netjes hé? Na de feestdagen zit er weer een kilo aan maar die gaat er vast wel weer af. Overigens vind ik het prima zo hoor, die 2,5 kilo die ik officieel nog zou moeten hoeft er van mij echt niet meer af. Hou geen gezicht meer over joh, en ik heb al zo’n smal gezicht. Dan lijkt het net of je ziek ben. Dat hoeft nou ook weer niet. Ik moest afvallen voor m’n bloeddruk. Dat heeft in ieder geval geholpen want die is weer aardig netjes. Kortom, ben tevreden. Nu zo zien te houden, dat is nog moeilijker dan het afvallen zelf.

Verder hebben we niet veel bijzonders gedaan. Door het ziek zijn van Maureen konden we ook niet weg. Hidde mocht met een vriendje mee bowlen en logeren. Mirjam mocht gisteren met een vriendinnetje mee schaatsen, dus die had ook nog een leuke dag. Zelf ben ik gisteren eerst naar boven gegaan om daar puin te gaan ruimen en te stofzuigen. De kamer van onze bijna 17 jarige puberzoon was ergst????????????. 2 weken terug kwam hij met het verhaal dat er een muis op z’n kamer zat. Dat is niet zo verwonderlijk want voor die muis is jou kamer het Walhalla! Gisteren dus het “walhalla” opgeruimd. Een hele volle vuilniszak met lege of half lege chipszakken, snoepzakken, lege blikjes cola. Daar kwam een gedeelte van onder bed en naast de overvolle prullenbak vandaan. Ongelooflijk, heel blij dat die maandag weer aan het werk moet!!!!! Ben bijna 2 uur boven bezig geweest maar wat voelde dat heerlijk. Lekker een paar bedden verschoond, nachtkastjes afgestoft, en goed gestofzuigd. Wc hoefde ik niks aan te doen want die is nog niet klaar. De loodgieter zou afgelopen woensdag de wc pot terug komen zetten maar we hadden nog geen wastafel en een kraan gevonden. Anders moet hij twee keer komen. Heb hem dus afgebeld, daar was hij overigens niet rouwig om want volgens eigen zeggen was hij ramdruk. Nu mag ik hem bellen als ik alles compleet heb.

In de vakantie heb ik maar een keer les gegeven. Dat was bij uitzondering omdat zij dan vakantie had en de spincursus kon volgen. En ik vond het ook wel gezellig hoor, ze komt vanmiddag een spinnewiel bij me ophalen die ze gelijk kocht. Dus dat is ook wel weer heel leuk. Voor de komende weken staan er 16 nieuwe cursisten voor het spinnen op de lijst, en een groepje vriendinnen voor een bloem vilten en een high tea. Hoef me eigen niet te vervelen de komende weken.

Het creatieve gedeelte van m’n eigen is de afgelopen weken ook niet veel van gekomen. Heb wel een sjaal af kunnen breien maar daar moeten de laatste versiersels nog aan gedaan worden. Verder nog een paar uurtjes aan m’n theedoeken kunnen weven, dat schiet ook niet op. Wordt wel heel mooi. Ik geloof als ik geen gezin had gehad dat ik dan echt dagen achter elkaar zou gaan zitten handwerken????. Zou ook niet goed zijn voor de mens.

En donderdag kwam m’n moeder m’n laatste borduurwerk brengen waar ze mee bezig was. Is nu af . Dat betekent dat ze nu alle vier de jaargetijden af heeft. Ik had denk ik wel 15 jaar terug die borduurpakketten gekocht. Was er zo verliefd op, en in m’n overmoed dacht ik dat wel tussen de bedrijven door te doen. Maar dat kwam niet verder dan bij een jaargetijde een heel klein hoekje. Totdat moeders het niet langer aan kon zien en na 10 jaar zei: geef maar hier dan doe ik het wel voor je. Zat geen tijdslimiet aan. Maar ze heeft over alle 4 denk ik bijna 5 jaar gedaan. Het zijn hele bewerkelijke borduurpakketten met heel veel telwerk, verschillende kleurtjes, verschillende steekjes, maar zóóóóó mooi. Ben er echt heel blij mee. En die ga ik zelf ook niet inlijsten maar dat laat ik doen. Kost waarschijnlijk een klap geld maar waar zoveel handwerk en liefde inzit ga ik zelf niet aan lopen prutsen. Ze krijgen een mooie plek in de kamer waar ik er elke dag van kan genieten. Hier liggen ze naast elkaar op de bank te poseren.

Had een paar weken terug ook een nieuwe salontafel besteld. De vorige had ik een keer bij de kringloop gekocht voor 25 euro. Maar daar zat zo’n scherpe rand aan dat het zeer deed als je je voeten erop legde. Nou kun je natuurlijk zeggen dat voeten ook niet op tafel horen maar hier doen we het allemaal. Behalve met de koffie dan mag het niet. En de tafel daarvoor was ook een tweedehands, kocht ik voor 50 euro. En de tafel daarvoor hadden we nieuw bij ons trouwen gekocht voor 100 gulden. Dus zoveel geld was er nooit aan een salontafel uitgegeven in die 30 jaar dat we getrouwd zijn. En nu dus wel, dat leverde al commentaar van Menno op ,want volgens hem was hij niet meer dan 25 euro waard????. En m’n moeder zei er maar even bij dat zij het er ook niet voor over had gehad, haha! Maar ik vind hem prachtig, lekker oud en beschadigd. Alleen was het wel vervelend toen ze hem afgelopen woensdag kwamen bezorgen en ik hem uit het folie haalde, er met pen de letter negen op gekrast stond. Maar de winkel reageerde er netjes op. Mocht het op hun risico zachtjes proberen weg te schuren en als dat niet zou lukken zouden ze hem omruilen. Dat gaan ze dus doen want het schuren gaf natuurlijk een hele lichte plek in de tafel en dat ziet er ook niet uit. Ik krijg nog te horen wanneer ze de nieuwe voorraad weer binnenkrijgen en dan komt het goed.