Kilo’s- soep- koopje
Vrijdag 7 oktober-2022
Zo, de kop is eraf met afvallen. 3,4 kilo afgevallen. Nog maar 6,6 te gaan. Klinkt niet zoveel meer. Ik moet zeggen dat het me tot nu toe aardig meevalt. Het is best vol te houden. Dat wil niet zeggen dat het af en toe fiks mis gaat maar het lukt dan ook wel om de draad weer op te pakken. Ik eet veel verse soep tussen de middag i.p.v brood. Tomatensoep, broccolisoep, paprikasoep, pompoensoep, erwtensoep, echt heerlijk! Voel me eigen wel beter erdoor hoor want ongemerkt loopt je de hele dag te snaaien. En vooral omdat je altijd wel wat in huis hebt. En waar ik tegen op zag was dat ik twee keer in de week moet sporten bij die vrouw. Maar ook dat is best te doen. Tis maar een klein uurtje, en maar 5 minuten rijden. De ene keer tussen de middag, de andere keer halverwege de middag. Zo kan ik het best combineren met m’n werk.
Vorige week woensdag ben ik op de koffie geweest bij een vriendin. Dat was zo lang geleden, dat ik er echt weer naar uit zag. Nam m’n sok mee om te breien, zo werd het nuttige met het aangename verenigd.
Voordat ik daar heenging moest ik eerst nog naar Wageningen om voor Rien wat te regelen bij de tandarts. Op de terugweg naar de auto kwam ik langs een grote kastanjeboom die alles al had laten vallen. Toch maar gestopt om te rapen want daar kun je weer een leuke krans van maken. Ben nog helemaal niet in het bos geweest zit ik me nu te bedenken. Terwijl het nu juist het mooiste jaargetijden is. Toch maar gauw een keer tijd voor maken.
Op weg naar huis nog een paar mooie foto’s van van het wolkendek gemaakt en een met koeien in de wei. We weten tenslotte niet hoelang we dat nog krijgen te zien met die rare ideeën uit den Haag. Als ik daar over nadenkt dan voel ik het gewoon borrelen van binnen. Wat helpen ze allemaal niet om zeep met die regels van ze, compleet doorgedraaid!
Die middag ben ik met Maureen en Mirjam op pad geweest voor winterkleding. We zijn leuk geslaagd voor de dames. En ook nog rokken met een normale lengte. Je kunt toch bijna geen fatsoenlijke rok meer kopen, zo kort zijn ze allemaal. Ze kunnen er niet normaal mee zitten of bukken of je kijk tegen hun onderbroek aan. Nou, dat hoef van mij ook niet. Altijd weer een rust als de kleding (bijna)op orde is voor de winter. Nu Hidde nog, de andere grote kinders die hebben hun moeder niet meer nodig om kleding te kopen.
Na de halve week spinles te hebben gegeven waren er op vrijdagmorgen twee dames die kwamen wol verven. Even wat afwisseling is ook leuk. Was een leuke ochtend, de dames zijn helemaal gek van de wol en alles wat daarbij hoort. Zo leuk, als de cursisten enthousiast zijn is het voor mij geslaagd. En enthousiast zijn ze nagenoeg allemaal. Van alle dames die ik al op les gehad heb( en dat zijn er inmiddels heel wat) zijn er twee afgehaakt. Een die kon niet met handen en voeten tegelijk werken en wilde het perse op een heel oud wiel leren. Dat kreeg ze niet voor elkaar, en ze vertikte het om op een tweetrapper te spinnen. Dat gaat veel makkelijker om het onder de knie te krijgen. Dit omdat het net lijkt of je met je fiets trapt dus hoef je over je voeten niet echt na te denken en kun je je aandacht op je handen gericht houden. En de andere vond het toch niet zo leuk als ze verwacht had. Dat kan natuurlijk, heb je het toch geprobeerd. De meeste cursisten komen ook weer terug om te leren wol verven en daarna komt een groot deel weer om te leren vilten. Erg leuk hoor!
Inmiddels zij we officieel dealer van de Louet spinnewielen, en alles wat daarbij hoort, geworden. Zat wel een eisenpakket aan vast voordat het zover was , maar daar konden we gelukkig allemaal aan voldoen. Zo moet je een website hebben waar ze je kunnen vinden, je moet een showroom hebben. Daar is gelukkig nog wel plek voor in het atelier. Inschrijven bij KvK. En nog heel wat regels, maar ze zijn er mee akkoord gegaan. Ben er blij mee, nu moest ik ze altijd via een ander bestellen. Helaas is de levertijd van de wielen inmiddels opgelopen tot ruim drie maanden?. En door m’n andere voorraad ben ik al heen.
Vrijdagavond was er weer een verjaardag in de theeschenkerij die verzorgd moest worden. De vaste serveersters waren er maar de hapjes maak ik dan altijd zodat hun door kunnen lopen. Alleen deze keer had ik daar geen tijd voor, had zelf drie dames die een bloem kwamen vilten. Dus kwam de dochter van een van de serveersters mee voor een paar extra handen. Het verliep allemaal prima hoor, de gasten hadden zelf een springkussen meegenomen zodat de kinderen zich prima vermaken. En als de kinderen zich vermaken gaat meestal de rest van het feest ook goed. Ook de viltcursus was goed geslaagd.
Zaterdagmorgen eerst het zaaltje weer schoongemaakt omdat er die middag tot 7 uur ook een verjaardag werd gehouden. Het was een kinderverjaardag en ik kreeg de vraag of ik kinderkoekjes wilde bakken voor hun. Ze verwachten dat je ook alles kan hé?. Vond het wel leuk hoor, met plezier gedaan. Schapenkoekjes, erg leuk om te doen en om te zien. Gewoon het recept van zandkoekjes, een schapenvorm en versiersels en het lijkt al heel wat.
En toen die weg waren kwam de volgende feestganger een half uur later om haar verjaardag te houden. Zo zat de dag wel vol. Zelf kregen we die avond visite van een broer en schoonzus. Leuk om elkaar weer eens te spreken.
Maandag weer een paar potjes appelmoes gemaakt van de appels van de boom van de oudste zoon. En omdat de pan nog niet vol was, nog een paar appels geplukt van het betwiste appelboompje hier uit de tuin waarover Rien jr en Menno altijd een vriendschappelijke oorlog voeren van wie de appelboom is. Ze waren samen in een tuin bezig en Rien beweert dat hij hem van de klant kreeg en Menno beweert dat hij hem kreeg. Dus om de familieband goed te houden, blijft het boompje maar bij moeders in de tuin staan. Als twee honden vechten om een been……?.
En ik heb een miniatuur lijkkist in elkaar geprutst. Normaal gesproken ben ik niet iemand die iets maakt wat met de dood te maken heeft maar m’n schoonzus heeft een cursus rouwverwerking met kinderen gevolgd. Hierbij werkt ze met playmobilpoppetjes. De poppetjes worden dan vergeleken met de gezinspersonen en als er dan een gezinslid overlijdt dan wordt het uitgebeeld hoe de begrafenis en alles wat daar bij hoort dan in z’n werk gaat. Daar hoorde dus ook een lijkkist bij. Hij is aardig gelukt, alleen is hij voor mij gevoel nog niet af want ik had er ook bekleding in willen maken. Maar ze kwam hem al ophalen omdat ze hem snel nodig had voor een presentatie op het werk.
Vorige week kwam Hidde helemaal blij naar binnen rennen. Piet had een jonkie. Piet is de parkiet van Mirjam en zit samen met een mannetjesparkiet en 2 kanaries in een ruim hok buiten onder de hazelnootboom. Eerst zat Piet binnen in een kooi en mocht elke dag los. Was een heel tam beest. Maar Piet trok alles met z’n snavel kapot: gordijnen, lampenkap, verf van de kozijnen, naden van het bankstel. Dus ik was dat beest spuugzat en hij mocht niet meer uit z’n kooi. Maar toen zat hij de hele dag te krijsen. Daarom kreeg hij een vriendje erbij en werd naar buiten verbannen. Vanaf dat moment is Piet echt een kreng geworden want ze is niet meer zo te aaien. Was vast diep beledigt dat ze niet meer binnen mocht. Maar nu heeft ze van de week de twee kanaries dood gepikt en tot overmaat van ramp ontsnapte ze ook nog en wisten wij niet hoe we haar jonkie van twee of drie weken moest helpen. Hidde wilde niet naar school voordat hij wist dat het leven van jonkie veilig was gesteld. Hij is een grote dierenvriend. Dus belde hij naar de dierenzaak in Rhenen en die vertelde hem dat hij een papje moest maken en met een spuitje in z’n bekkie moest spuiten. Hij zei er ook nog bij dat hij dat verkocht en Hidde maar langs moest komen. Die fietst snel naar Rhenen, komt hij daar, zegt de meneer: nee dat hebben wij niet?.Daar wordt je toch even naar van, wat simpel zeg. Maar inmiddels was er alweer een uur verstreken en hij moest eigenlijk naar school. Een andere vogelhandelaar gebeld en die dacht dat vader parkiet de taak van moeder wel overnam en dat die hem zou voeren. Nou, dat proberen we dan maar. En ik denk dat hij nog gelijk heeft ook want gisteren hebben we hem eruit gehaald en hij was nog tierig zat, hoop dat het goed blijft gaan. Is wel een koddig beestje. Hidde is die dag maar thuisgebleven anders moest hij nog voor drie kwartier naar school. En daar moet hij in het totaal een half uur voor fietsen. Niet de moeite om te gaan. Ik geloof dat ze het op school maar een raar verhaal vonden om daar voor thuis te blijven. Maar het is ook leven en dat mag je niet zomaar laten wegkwijnen. Dan is de school minder belangrijk.
Woensdag kwam er een clubje van zeven dames om een bloem te vilten. Dat is een clubje wat al een jaar of tien samen creatieve dingen doet. Hoe leuk is dat! Het was een gezellige dag. Tussen de middag bleven ze lunchen met soep en broodjes en om half 4 waren ze klaar.
Vorige week werd ik via de mail benaderd door een mevrouw uit Ede of ik interesse had in spinnewiel, kaardmolen, haspels, handkaarden en alles wat bij het spinnen hoort. Ze stopte met haar hobby, had nog zoveel gesponnen wol liggen dat ze het in haar leven niet meer opgebreid kreeg. Ben woensdagavond wezen kijken en was verrast wat ik aantrof. Ze deed echt alles weg. Ik mocht het voor een leuk prijsje meenemen. Er zat zelfs nog een zijdecocon bij met de rups er nog in. Die was ondertussen wel uitgedroogd en als je ermee schud dat hoor je tikken. Mooi om zo’n cocon eens in het echt te zien. Van die cocons wordt zijde gemaakt. Op You Tube kun je filmpjes zien van een chinees meisje die de cocons verwerkt en er zijde dekbedden of kleding van maakt. Dat is zo gaaf om te zien. Ze leeft zelfvoorzienend, echt de moeite waard om daar wat van te bekijken. Moet je intikken: Liziqi.
