Huishouden-Spreuken

Vrijdag 18 oktober-2019

Maandagmorgen kwam er een cursist om het wol spinnen te leren. Dat was al van jongs af aan een wens van haar. Mooi om te zien hoe ze het al snel voor elkaar kreeg om een draad te spinnen. Ze is erg enthousiast. Dat was ik zelf ook altijd tijdens m’n eigen spincursus. Kon bijna nooit wachten totdat de volgende les weer was. En nu nog moet ik me eigen inhouden om niet af en toe een keer een kwartiertje tussen het werk door even te gaan zitten spinnen. Doe ik soms wel hoor,gewoon even voor de ontspanning,even opladen. Het blijft een heerlijke hobby. De pas geverfde wol die op het nieuwe spinnewiel word gesponnen, is bijna af. Nog een paar plukken wol en dan twijnen en klaar is de streng. Had hem al lang klaar willen hebben,maar het is de afgelopen weken zo druk geweest dat er van het spinnen helaas niks terecht kwam!

s’Middags kwam er een mevrouw uit Zeeland op vakantie. Het huisje op orde gebracht,verwarming vast aangedaan. En even gezellig kennis gemaakt.

Voor van de week stond er weer een nieuw recept op het lijstje om te bakken. De appel-karameltaart met pecannoten. Daar was de dinsdag wel geschikt voor. Eerst lekker al de was weggewerkt. Daarna het ontbijt voor de kinderen gemaakt. Dat verschilt hier nogal per kind. De een wil gewoon brood,de ander wil yoghurt met fruit en de jongste wil altijd geroosterd brood uit de koekenpan zonder beleg. Menno en Hessel maken altijd hun eigen eten klaar. En de rest gaat met een lege maag het huis uit. Die schaften om 9 uur op het werk. Persoonlijk moet ik er niet aan denken om met een lege maag te gaan werken,zou het niet lang volhouden denk ik. Maar goed,heb ze al honderd keer verteld dat het niet goed is om zonder eten te gaan werken,maar daar word niet naar geluisterd.

Nadat iedereen was vertrokken en ik door het huis heen was gesjeesd om alles op te ruimen,kon er met de appeltaart begonnen worden. Inmiddels was het al half elf. Maar s’middags zou er een vriendin na lange tijd op visite komen en dan moest de taart natuurlijk klaar. Kon ze haar oordeel vellen over het nieuwe recept. Wat was het weer gezellig om bij te kletsen. Heerlijk! Als je niet op past gaat door de drukte je vriendschappen op de schop. Terwijl ik het juist zo belangrijk vind om goede vriendinnen te hebben.

Voor het avondeten stond er een pan nasi op het menu. Met kroepoek. Dat is het tweede wat ze vragen: wat eten we? Nasi. Oké,lekker! Met kroepoek? Nee,dat heb ik nu niet. Nou,dan crossen ze gelijk naar de winkel,als het moet betalen ze het nog van hun eigen geld,want je zou toch maar geen kroepoek bij je nasi hebben?.

Deze week was er ook tijd om lekker aan de huishoudelijke klussen te werken. De slaapkamers allemaal rommelvrij gemaakt,de hele bovenverdieping van rondslingerende was ontdaan.De hele bovenverdieping gestoft en gezogen Alle wasbakken en spiegels gepoetst. Paar bedden verschoond. Alle andere delen van de dekbedden weer bij elkaar gezocht. Zomers ligt het dunne deel erop,het tweede deel word gewassen en in de kast gelegd. Maar als er dan weer vriendjes of vriendinnetjes komen logeren worden die dekens gebruikt. Dus alles lag door elkaar. Nu zijn ze allemaal weer compleet,en liggen ze weer lekker onder de dikke dekens. Is echt wel weer nodig s’nachts. We hebben zelf de sprei er ook weer op gelegd. Voor een van de kinderen een nieuwe matras gekocht. Ligt die er ook weer netjes bij.

De diepvries ging voor de verandering maar weer eens aan de kant. In mijn beleving is dat nog niet eens zo heel lang geleden. Of de kinderen moeten afleren om de diepvries open te doen als er iets op het deksel staat. Of ik moet afleren iets op het deksel te zetten(misschien kost dat minder energie)

Woensdag kwamen er weer mensen uit Zeeland. Die namen heerlijke bolussen mee. Nou,dat werd met gejuich ontvangen,ze waren echt lekker.

Woensdag reed ook onze schoondochter met de trekker mee naar Den Haag om mee te protesteren. Was natuurlijk een enorme belevenis. Ze had ervan genoten,ook van de saamhorigheid onder de boeren. Nu maar hopen dat het geholpen heeft. Jacobien was wel erg moe toen ze s’avonds thuiskwam ‘je kunt beter een dag werken dan zo’n een dag’ zei ze! Hier een paar leuke foto,s die ze doorstuurde. De rechtse is ons “Bientje”?

Hing nog even de was buiten,dat was zo verleidelijke met het zonnetje. Het was maar van korte duur want s’middags begon het te regenen. Toch was het al een eind droog en heb het daarna binnen nog op het rek gehangen om verder te drogen. Maar het lekkere geurtje van buiten zat er in ieder geval aan.

Bracht Hidde s’avonds naar de club van de kerk,daarna mocht hij naar een nichtje lopen die jarig was. Daar was z’n vader ook met nog twee kinderen. Zelf bleef ik thuis om nog van alles te doen. De grote kinderen hingen ook thuis met vrienden. Die hebben geen zin meer om naar een verjaardag te gaan.

Rien en Menno zijn van de week nog een poos aan de schuur bezig geweest. Ook daar moet nog een hoop aan gebeuren. Ook grote klussen zoals een nieuwe betonnen vloer. Elke keer maar weer een stuk doen,dan komen we er ook. De dakgoten werden schoongemaakt,bestrating vast een stuk geveegd,oude planten eruit gehaald. En nog ligt er een berg werk. Dat dacht ik gisteren nog,’zoveel werk als er nog ligt’,niet door heen te komen. Had er eigenlijk best wel een beetje stress van hoe dat toch allemaal weer af moest komen tussen alle bedrijven door. Totdat er een mevrouw uit het vakantiehuisje wat kwam vragen,mij bezig zag en zei: er is ook altijd werk te doen hé! Liep later nog eens over die opmerking na te denken en dacht ‘inderdaad waar maak ik me eigen druk om’. Er is gewoon altijd werk. Want is de tuin geschoffeld,dan is de stoep wel weer groen en roept om een schrobbeurt. En is dat weer klaar dan moet het gras wel weer gemaaid of ramen gelapt of een hek worden gemaakt of de bloembollen weer gepoot. En zo kunnen we eindeloos doorgaan. Zag op dat moment alles weer helder. Wat een simpele alledaagse opmerking soms voor mooie uitwerking kan hebben.

Daar staat een heel mooi stuk over in ,in het boek “Wijsheid voor de vrouw” Dat is een boek van Lydia Brownback. Ik heb het volgens mij wel eens vaker in de blog geschreven. Ze legt het Bijbelboek ‘Spreuken’ uit voor de vrouw. Zo mooi om te lezen en zo confronterend. Dan schort er nog wel wat aan ons vrouw zijn. Het boek moet eigenlijk gewoon in iedere boekenkast van een vrouw staan. En er staan ook wel dingen in waar iemand misschien anders over denkt of tegen aan kijkt, maar de kern van de zaak is zo waar! Heb het al zo vaak gelezen en nog pak ik het er regelmatig bij. Hier zomaar even een stukje uit haar boek over ‘tijd’: