Grote opruiming
Woensdag 9 augustus -2023
Ondanks dat het vakantie is mis ik toch echt het vakantiegevoel. Of het nu door het weer komt of doordat we nog amper dagjes uit zijn geweest, of misschien komt het omdat er nog maar zo weinig van de lijst met klusjes afgestreept is. Het enigste wat afgestreept kon worden is de schuur, die heeft Rien samen met Menno helemaal uitgezocht. Dat is al een heel ander gezicht. De volgende klus die op de lijst staat is de zolder opruimen, die moest ook echt gebeuren. Het begin is gemaakt, de kar ligt al weer bijna vol. Echt, hoe meer ruimte je in en om het huis heb, hoe meer troep je verzamelt.
Nam gelijk twee kasten onderhanden die een doorn in het oog waren.
Een klus die absoluut niet op de lijst stond was het kantoor. Maar omdat het zaaltje anders wordt ingedeeld hadden we daar een mooie antieke kast over. Eigenlijk wilde we die niet kwijt maar we hadden er ook geen plek voor in huis. Tot Rien op het onzalige idee kwam om misschien de vaste kast in het kantoor, boordevol met van alles, weg te breken en daar de oude kast neer te zetten. Aan de ene kant leek het me wel mooi maar het neemt natuurlijk weer werk met zich mee omdat de muur erachter er niet uit ziet en het plafond en de vloer aangepast moeten worden. En ik twijfelde of alle spullen weer in de andere kast zouden passen. Nou kan het geen kwaad om die kast eens flink uit te mesten, dus misschien was dat geen probleem. Toen ik gisterenmiddag terugkwam van het bloed prikken in het ziekenhuis en naar het kantoor liep moest ik wel even slikken🤪. Rien had de kast maar vast gesloopt en de enorme bende die eruit kwam op de grond gezet. Daar ging m’n net opgeruimde kantoor.
En dat moet dan allemaal in deze kast als de rest klaar is, zie je het al gebeuren? Gaat niet passen.
Dat wordt weer uitzoeken en sorteren, de stukadoor regelen voor de muur afsmeren, de schilder vragen of hij tijd heeft om alles te schilderen. Al met al ben je weer weken verder voordat het af is. Maar dan is het ook wel weer netjes, moeten we er maar voor over hebben. Je blijft toch altijd bezig met een oud huis. Heb dat altijd heel leuk gevonden om te verbouwen en we deden ook altijd met hulp van familieleden veel zelf. Maar naarmate het gezin groter werd en het bedrijf van Rien groeide en het bedrijf De Grebbestee hier thuis ook nog eens goed ging lopen kwam er van zelf doen niet veel meer en was de tijd en de energie daarvoor ook niet meer te vinden. En ik vind het prima hoor, je moet niet alles zelf meer willen doen, dat geeft bergen stress. En daar waarschuwde de dokter juist voor: niet teveel stress, niet goed voor je hart. Toen ik twee weken terug in het ziekenhuis lag kon ik al het werk wel loslaten. Nu ik weer opgeknapt ben, heb nergens meer last van, merk ik weer dat er weer volop gepland wordt. Dat komt omdat er weer veel aanmeldingen zijn voor de cursus spinnen en weven en de agenda weer aardig volstaat voor het najaar. Ik moet zeggen dat het me geen stress geeft hoor. De medicijnen slaan goed aan, de bloeddruk is weer keurig en heb ook geen gejaagd gevoel meer. Advies van de cardioloog: gewoon lekker je werk blijven doen, van hard werken krijg je geen bloedpropje in de aders, maar hou jezelf in de gaten en je merkt gauw genoeg als je weer even een stapje terug moet doen, dat geeft je lichaam wel aan. Dat vertrouwen moet je dan maar hebben, al is het zeker een waarschuwing geweest die ik niet in de wind mag en zal slaan!
Inmiddels zijn Maureen en Hidde weer terug van vakantie. Maureen is naar een vriendin in Zeeland geweest en mocht nog een paar extra dagen blijven om mee te varen op het schip. Dat is natuurlijk geweldig. Gezien de foto’s die ik doorgestuurd kreeg hebben de bakvissen aardig lol gehad. Dat is ook het heerlijke van de jeugd hé, zo onbevangen om niks de slappe lach krijgen😀. Rien moest haar woensdagavond weer opgaan halen in Helmond, daar lag het schip in de haven en dat scheelde hem een dik uur extra rijden anders had hij een rit van ruim 2 uur moet maken om haar op te halen. Maar die opluchting was van korte duur want Leen belde of iemand hem van het vliegveld in Eindhoven af kon halen. Die kwam terug uit Spanje. Dus heeft Rien hem met een omweg maar gelijk opgepikt. Hij vertrok om 9 uur die avond en was om kwart voor 1 weer thuis.
Hidde was twee weken met een vriendje mee naar Luxemburg in een tent op een camping. Ook die had het ondanks het minder mooie weer erg leuk gehad. De oudste zoon is met z’n gezin op vakantie en Menno is twee weken in zijn huis aan het logeren om op de hond te passen. Had tegen hem gezegd dat hij dan ook mooi zelf kon wassen en koken dan kon hij dat vast leren als hij een keer op z’n eigen zou gaan, maar ik zag z’n was al weer hier in de wasmand liggen😉.
Hessel heeft drie weken vakantie, die flierefluit maar wat aan met z’n vriendin en vrienden, vermaakt z’n eigen dus ook prima. Michiel zien we amper want die heeft vorige week de sleutel van hun huis gekregen en zijn druk aan het klussen. We zijn die avond even wezen kijken en ze hebben echt een leuk huisje! Grote verbouwingen hoeven er niet aan te gebeuren, wel een likje verf, vloerbedekking en behangen en de tuin bestraten. Ze mogen echt in de handen knijpen met dat huis( doen ze ook), een huis hier in het dorp, via iemand gehoord dat het te koop kwam, zonder makelaar, nou wat wil je nog meer. Vrijdag 13 oktober hopen ze te trouwen, iets om naar uit te kijken.
En omdat de oudste zoon met gezin weg is hoeven we ook op woensdag niet op onze kleindochter te passen. Dat was vorige week voor de laatste keer, toen zijn we gezellig pannenkoeken met haar gaan eten. Dat deden we eigenlijk meer voor Mirjam, die liep d’r eigen maar te vervelen nu haar broer en zus op vakantie waren. Lekker met z’n viertjes genoten van de pannenkoeken en onze vrolijke kleindochter die niet kon stoppen met eten. Lekker hummeltje!
Een man kwam vachten brengen van z’n Merinoschapen. Twee daarvan heb ik gelijk uitgezocht en in teilen met water gezet. Nu nog met warm water nawassen en dan kan het door de kaardmolen gedraaid worden, dan ligt het maar weer vast klaar om te spinnen. Onze schoondochter pikten in Ede twee vachten van het Blue de Main schaap op. Die hebben van die heerlijke lange vezels en dan spint super. Daarbij opgeteld de vele texelaarvachten die in de schuur liggen hoef ik niet bang te zijn dat ik wol tekort kom voor de cursussen. Het najaar kan beginnen.
Van een pakketje dat van de week binnenkwam werd ik heel blij. M’n spintollen uit Amerika kwamen eindelijk na een paar weken binnen. En wat zijn ze mooi😍. Zo mooi van kleur en zo perfect gedraaid, ben er heel blij mee. Bij elke tol zit een certificaat en op de rekening stond nog een persoonlijk woord van de maker. Nog een link met een verwijzing naar psalm 23. Zo worden het wel een bijzonder persoonlijke spintollen. En hij had bij elke tol ook nog een prachtig mengsel roze wol gedaan, hoe leuk!
Donderdag gingen we voor Mirjam schoolspullen halen in Veenendaal. Ze gaat dit jaar voor het eerst naar het voorgezet onderwijs, dus alles moest aangeschaft worden. Ook een nieuwe schooltas. Dat werd een probleem, want Miepie kan nooit kiezen. Ze had twee mooie gezien, een roze en een blauwe. Maar ja, welk kies je dan, ze kon het werkelijk niet. Maar aangezien ik weinig zin had om een uur in die winkel te wachten voordat ze een keer gekozen had en dan nog gerust twijfelt, heb ik haar gevraagd of het slim was dat zij naar buiten ging en ik voor haar zou kiezen uit een van de twee tassen. Dat was een grote opluchting voor haar en blij liep ze naar buiten. Tja daar stond ik dan, vond ze zelf ook allebei erg mooi😅. Toch gekozen voor de blauwe en ze was er gelukkig mee. Tis echt lastig hoor als je niet kiezen kunt, hopelijk groeit ze daar nog een keer overheen;-)
Had voor haar slaapkamer ook twee nieuwe dekbedovertrekken besteld, die was aardig versleten. Ze slaapt in een bedstee en haar zus tot 2 jaar terug in de andere. Maar die wilde graag de slaapkamer van de oudste zoon die toen ging trouwen en daarom kwam er een bedstee leeg. dat werd dus een logeerbedstee en rommelhok. En dat was ik best zat, want elke keer als je die kamer binnen kwam keek je ertegenaan. Nu ziet het er weer netjes uit ook al blijft de ene bedstee onbeslapen.
O ja, en we haalden gelijk ook maar weer een voorraadje messen. 12 stuks, kijken hoelang we er nu mee doen. De messen verdwijnen hier namelijk altijd. Echt waar, binnen twee a drie maanden liggen er vaak nog maar een paar messen in de la. En nooit geen schuldige hé, niemand die het doet! Toen de tweede zoon een appartement kocht en vertrok dacht ik dat het probleem opgelost zou zijn. Niet dus! De oudste zoon ging trouwen, dan zal nu het probleem wel opgelost zijn, ook niet. Dat waren dus niet de schuldige. Bleven er nog drie zonen over die in aanmerking kwamen, maar nee hoor, echt niet waar Mams. We gaan het zien als in oktober de derde zoon trouwt hoeveel messen er dan overblijven😁. Er was er ook nog een die opperde dat ik het zelf wel zou zijn als ik piepers aan het schillen was. Volgens hem gooide ik dan met de schillen per ongeluk het mes ook weg, daar zag hij me wel voor op aan. Dat kon ook gelijk uit de wereld geholpen worden want piepers schil ik niet met een broodmes en dat zou me zeker een keer kunnen overkomen maar vast geen tien keer.
s’Avonds zijn m’n moeder en ik naar de verjaardag van tante Jannie geweest. Die is 85 geworden, hele leeftijd maar je zou het haar niet geven hoor. Heb een poosje lopen denken wat ik haar nu geven moest, ze geeft zelf ook altijd van die leuke dingen. Zo kreeg ik een keer een prachtig oud bonbonschaaltje met zilveren hengsel en een schitterend oud glazen bowl set. Dat vind ze dan gewoon bij mij passen. Toen schoot me te binnen dat ze altijd zo weg is van m’n genaaldvilte muizen. Had nog een half afgemaakt muis zonder bestemming liggen en die werd onderhanden genomen, z’n kopje afgemaakt, oren erop gezet, lijfje bijgewerkt, jurkje genaaid en aangetrokken. Ook al was hij al half af, bij elkaar heb ik er toch nog 4 uur aan zitten prutsen. Maar het is een moppie geworden en ze was er erg blij mee. Nou, die was dan weer goed besteedt. Wie een ander blij maakt is zelf gelukkig!
En een paar foto’s van de mooie klimroos, dahlia’s, appelboom. perenboom en druif. Het is voor het eerst dat de perenboom het zo mooi doet. We kregen hem anderhalf jaar geleden voor onze 30 jarige bruiloft. Toen zaten er ook veel peren aan maar toen ze nog heel klein waren vielen ze echt allemaal af.
Kreeg nog een mooie foto van een cursist doorgestuurd. Die was in Noorwegen op vakantie en kwam onderweg deze mevrouw tegen. Hoe gezellig staat dat, en dan die prachtige sjaals die ze over haar stoel heeft hangen. En het mooie vest. Een plaatje!
De sjaal die ik als voorbeeld voor de weefcursus op het kleine weefgetouw had gezet heb ik vorige week eerst maar afgemaakt. Hij is echt leuk geworden, een lekkere bonte ruitsjaal met franjes.
Een nieuwe sjaal werd opgezet voor een workshop die ik mag geven in oktober op een tweedaags evenement van het weefnetwerk. Het thema daarvan is “probeer eens een ander draadje” . Dit met het oog op dat de meeste weefsters met gekocht draad weven. Doe ik zelf ook voor theedoeken en hier in het atelier voor de weefcursussen. Maar het liefst spin ik zelf Art-yarn draden om daar een mooie sjaal mee te maken. Dus ben ik aan het spinnen gegaan met wit draad van merinowol en zijde en een kleurtje voor de schering, een rose, groene en paarse draad en lint ook voor door de schering. En voor de inslag een Art-yarn met plukjes wol en zijde erin. Het was een fikse klus om zo’ n draad te maken maar moet je kijken wat een leuk effect dat geeft. Nu moeten er nog een paar andere Art-yarns gesponnen worden in die tinten zodat in één sjaal verschillende technieken van Art-yarns zitten geweven.
