Feest, lekkage, schrik.

Donderdag 28 april

Wat was het vorige week woensdag een leuke dag toen we met het hele gezin en aanhang uit gingen voor onze 30 jarige bruiloft. Een paar moesten eerst nog werken, Hessel moest nog naar school voor de examenstunt, en ik had nog tijd nodig om alles op orde te maken voor het feest die avond. We kregen van de kinderen een heel mooi cadeau: een oude perenboom en een pruimenboom. Daar waren we wel wijs mee.

Om half 1 vertrokken we naar restaurant ”de Blaauwe kamer” aan de grebbedijk. Daar hebben we heerlijk geluncht in de serre en hadden een prachtig uitzicht.

Het eten was echt heerlijk en zoals gewoonlijk eet je weer te veel zodat we ons eigen nog zorgen maakte of we bij het avondeten nog wel honger zouden hebben ?.

Wat een vreemde bezienswaardigheid was bij de Blaauwe kamer, waren de robots waar ze mee werken. Die dingen worden volgestapeld met de bestelde gerechten en dan rijdt hij uit z’n eigen naar je tafeltje. Moet niet gekker worden, vind het maar niks die rare dingen.

Na het eten gingen we met de pont over de rijn naar de molen in Kesteren om te bowlen

Dat duurde ongeveer een uurtje, was ook leuk met zo’n koppel. En de jongens onder elkaar maar strijden om te winnen. Ik heb in ieder geval verloren, ben er geen ster in.

Om half 5 waren we weer thuis en konden de mannen de grote stormbaan op gaan zetten. Dan hadden de jongste kinderen met hun vriendjes/vriendinnen ook wat leuks voor de avond. Alhoewel de volwassenen het ook wel leuk vonden om er door heen te banjeren hoor. Het koste hun wel wat huid en bloed, maar lol hadden ze wel.

Om 6 uur arriveerde de slager met het buffet en hebben we met 40 man heerlijk gegeten, ondanks dat we nog niet echt honger hadden na de lunch( sorry, foto vergeten te maken). De serveersters maakte lekker een ijstoetje. Verder zijn we ook nog eens veel te veel verwent met cadeaus en geld. Heb echt genoten van deze dag, een mooie herinnering.

Wat ook zo leuk was: een eindje verderop naast ons zit de zorginstelling van de Schutse voor gehandicapten. Nu zit een broer van Rien daar ook twee dagen in de week op de dagbesteding. Die had daar verteld dat we 30 jaar getrouwd waren en dat hij het wel leuk vond om bloemen uit de pluktuin van de Schutse te geven. Maar zelf had hij zere voeten en kon daardoor niet komen dacht hij. Een andere bewoner vertelde hem dat hij wel even de bloemen zou gaan brengen namens hem. En daar kwam hij aan hoor: grote kerel, klompen aan, strohoed op, grote bos half uitgebloeide tulpen in z’n hand, mooi strotouwtje erom. Belde aan en ik werd hartelijk gefeliciteerd namens zwager en hem. Hij zei er wel bij dat het niet de mooiste tulpen meer waren maar het ging toch om het gebaar volgens hem??. Heerlijk, dat is toch goud waard zulke momenten! De tulpen hebben toch nog twee dagen gestaan.

En voor de dag na het feest ben ik gauw klaar met vertellen wat voor werkzaamheden er verricht zijn want dat was nagenoeg niks. Kon werkelijk niet op gang komen die dag?. Vrijdag was dat gelukkig weer over. Rien en Menno hadden een dag thuiswerk en hebben eerst de fruitbomen gepoot. Toch wel ideaal dat manlief al die machines voor z’n werk heeft. Als je dat allemaal moet laten doen kost het wel wat geld.

De tuin komt ook weer zo mooi op, veel bollen staan in bloei. En er moeten nog heel veel sieruien naar boven komen.

Bakte een boterkoek met pecanoten voor de gasten van die dag. Die kwamen een weekendje logeren zodat ze dicht bij de grote rommelmarkt van zaterdag hier in het dorp zaten. We zijn zaterdagmiddag ook nog effe geweest maar ik was het zo zat, bijna te groot om overheen te slenteren, mag je wel een hele middag voor uittrekken. Mirjam nam een vriendinnetje mee naar huis om een kleedje te vilten met hun naam erop. Lekker met water kliederen en je hebt de dames niet gehoord. Ze hebben er wel wat leuks van gemaakt.

De tuinman is weer een dag geweest om een deel vast op orde te brengen, nu moet het gedeelte bij de vakantiehuizen nog maar dat wordt een klusje voor Rien en mij samen want hij komt pas 28 mei weer terug.

Maandag was weer een ouderwets dagje waar je zo’n voldaan gevoel aan overhoudt. Stond vroeg op om de keuken te soppen. Trok de bedden glad, ruimde alle zooi weg, stofzuigde alles. De wasmanden liet ik ongemoeid want hij gaf die dag toch maar regen op en de volgende dag zon, dus dat was gauw beslist. Anders had ik alle was binnen moeten hangen en daar had ik geen zin. Dat scheelde me voor maandag erg veel tijd en kon dat weer aan andere dingen besteden. Eigenlijk kwam dat wel goed uit want er stonden twee vakantiehuisjes op me te wachten. Had voor die ochtend geen schoonmaakster kunnen regelen en daarom mocht ik deze keer zelf aan het werk. Het ging allemaal precies, het ene huisjes moest gepoetst worden, de andere alleen opgefrist, die was al schoongemaakt voor een echtpaar dat daarna afbelde. Was voor de middag klaar en ben na de lunch achter de naaimachine gekropen. Moest die avond naar naailes en ik had er nog niks aan gedaan. Dat kon natuurlijk niet, lekker twee uurtje genaaid, dat schoot tenminste op. De blinde rits bewaarde ik maar voor op naailes om er van verzekerd te zijn dat het goed gebeurde. Dat vind ik toch altijd zo’n dingetje die rits, het vervelendste klusje van het kledingstuk.

Maureen maakte voor het eten een lading deeg voor koekjes, ik mocht ervoor zorgen dat ze gebakken werden daar had Miep geen zin in.

Voor dinsdag lag er natuurlijk een berg was te wachten. Bij de eerste draai hadden we al een probleem, de hele bijkeuken stond blank toen de wasmachine ging pompen?. Afvoer verstopt. Al een tijdje lekte hij al een beetje achter de wasmachine en ik had het idee dat hij al weken niet goed het water uit de machine pompte omdat de was vaak nog erg nat was als de wasmachine klaar was. Maar zoals gewoonlijk denken we hier dat het probleem zich zelf oplost, maar dit keer niet dus. Daar zat ik dan met overvolle wasmanden. En nu hebben we wel twee wasmachines gelukkig dus een kon er volop draaien maar dat was niet genoeg om de hele berg was aan de lijnen te krijgen en die avond weer in de kast. En ik wilde persé de was weg hebben omdat het de volgende dag koningsdag was. Dus lekker eigenwijs toch de machine blijven gebruiken en elke keer als de wasmachine ging pompen met de trekker het water naar buiten getrokken. Dat waren heel wat litertjes water die naar buiten gingen gedurende de dag. Toen Rien uit z’n werk kwam heeft hij met een speciaal daarvoor bestemde stofzuiger de afvoer uitgezogen, dat ging supergoed. Maar stinken dat het deed. Echt het hele huis stonk naar het riool, vreselijk! Maar het probleem is wel opgelost en de was komt weer normaal vochtig uit de machine.

Kookte tussen de stank een ovenschotel van pasta met gehakt en groenten en kaas, even onder de gril en smullen maar. Niet verder nadenken!

Vond van de week nog tijd om 4 bollen wol te spinnen om een sjaal mee te weven. Mocht lekker dik ongelijkmatig gesponnen garen worden, dus zo klaar.

En toen was het koningsdag. Eerst om kwart voor negen bij de kinderen op school luisteren naar het zingen van het Wilhelmus en kijken naar de spelletjes. Moest sinds 21 jaar voor het eerst alleen daar naar toe. Rien was nogal belabberd en zag het niet zitten om mee te gaan. De timmerman kwam ook nog twee nieuwe deuren afhangen waar hij bij moest helpen. Eén in het verbouwde kantoor, de andere in de bijkeuken waar de deur afgescheurd was door de storm. Heerlijk om weer een mooie nette deur in de bijkeuken te hebben. De schilder komt ze ergens in mei schilderen.

Toen we terugkwamen van school was hij toch weer redelijk te pas en ging hij mee om naar de optocht in het dorp te gaan kijken. Is altijd wel even leuk om te zien. Daarna dronken we bij pa en moe een bak koffie en kon Rien weer eerder naar huis omdat er een monteur voor de pelletkachel zou komen. Die had een onderhoudsbeurt nodig, maar daar konden we niemand voor vinden. Eindelijk eentje ver uit de buurt gevonden en die heeft hem onderhanden genomen. Was ook erg hard nodig geweest hoorde we na afloop.

s’Middags is Rien met de kinderen in het dorpshuis geweest. Daar was van alles te doen voor de jeugd. Ik had echt geen zin om mee te gaan en heb me eigen prima vermaakt in m’n uppie. Beetje lezen, beetje wol spinnen. Heerlijk!!

De dag liep niet zo leuk af. M’n vader kreeg die avond een hartinfarct en werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht en is gedotterd. Hij ligt nu nog in het ziekenhuis maar heeft gelukkig nergens last meer van. Je wordt er wel weer bij bepaald hoe snel het afgelopen kan zijn met je. Ben vanavond met m’n moeder op bezoek geweest bij hem. Gisterenmiddag nog gezellig aan de koffie met hem en nu in een ziekenhuisbed.

Voordat we naar het ziekenhuis gingen had ik vast deeg gemaakt voor chocoladekoekjes. Dan kon ik die als ik terug was nog bakken. Anders missen de jongens morgenochtend hun koekjes als ze naar het werk gaan. En daar zijn ze toch wel erg op gesteld.? Had 4 volle platen met koekjes, volgens mij hebben niks te klagen.