Chef-kok?

Woensdag 16 februari-2022

Ik heb eigenlijk helemaal niet veel te vertellen. Alleen dat we elke keer een coronageval in huis hebben en dat ik dus elke keer m’n cursussen moet verzetten. Wat ik bijzonder vervelend vind maar daar kan ik verder ook niets aan doen. Ik spreek momenteel erg weinig mensen. Dus nu schuif alles op zodat het straks erg druk is met alle lessen tegelijk. Wat wel leuk is, is dat ik gisteren een aanmelding kreeg voor de spin en verfcursus van een mevrouw uit Frankrijk. Ze komt in maart naar Nederland met haar campertje en wilde graag in 2 volle dagen en nog een halve dag de cursussen volgen. Van zover uit de buurt heb ik ze nog niet gehad. De verste was uit België. Ze vroeg of ik een standplaats voor haar camper wist om te overnachten maar ze kan net zo goed 2 nachten hier op het erf staan. Net zo makkelijk en vooral veilig. Ook wel prettig voor een jonge vrouw alleen.

Nou, en verder ben ik druk met de AMC pannen uit proberen.

Dat is me toch nog wel een hele happening hoor. Je zou de moed laten zakken. We begonnen afgelopen vrijdag met het koken van een pastagerecht. Dat had die man hier op de proeverij ook gemaakt. En dat was zóóóóó lekker! Dat moest dan op zo’n elektrische kookplaat gebeuren. Eerst gehakt rullen en dan alle ingrediënten erin en de ongekookte pasta, mok water en twee theelepels tuinkruidenbouillon en dan moest het goed komen. Vol goede moed begonnen, maar het was niet gaar geworden in de tijd die hij opgegeven had. Lag natuurlijk aan mij. Aan het eind ging er kaas overheen en moest de elektrische kookplaat op z’n kop op de pan gezet worden en zo kreeg je dan een kaaskorstje op je pasta. Dan fungeerde die als een soort gril. Nou, dat lukte redelijk.

Dan die gezichten van het gezin toen ze de eerste hap namen: ze begonnen nog net niet te janken. Ma, dit is helemaal niet gaar en niet zo lekker als Ad het gemaakt heeft. ‘Hallo kinderen, mag moeders ook even wennen aan die moeilijke pannen’?. De volgende ochtend bedacht ik om wat spruitjes te koken, kijken of dat zou lukken. Hoefde alleen het aanhangend waswater bij in. Niet gaar en AANGEBRAND!!!?. Maandagmorgen nog een keer spruitjes geprobeerd met een heel klein laagje water: wel gaar maar AANGEBRAND?!

Maandagavond belde Leen of hij mee kon eten. Durfde bijna geen ja te zeggen, bang dat het eten weer mislukte. Maar goed, vol goede moed weer verder. Kipfilet, sperziebonen, broccoli, piepers. Kipfilet viel niet tegen maar was niet zo mals als Ad had gedaan en nog een beetje wit. Broccoli was heerlijk?. Bonen niet helemaal gaar en muffe smaak. Maar die muffe geur rook ik al bij het schoonmaken, dus dat lag aan de bonen. Piepers ook aardig gelukt. Ik kreeg weer moed om verder te gaan. Wat ik wel superhandig vind bij die pannen is dat je de deksel als onderzetter kan gebruiken. Je haalt de deksel van de pan, leg hem omgedraaid op tafel, zet de pan erin en hij staat stevig op je tafel. Ideaal!

Gisteravond aten we gebakken krieltjes met bruine bonen, uien, paprika en gehakt. Krieltjes voor de veiligheid maar in m’n oude koekenpannen gebakken, was ik tenminste ervan verzekerd dat ze zouden smaken?. Gehakt wel in de AMC pan gedaan. Ook dat bleef vrij licht bij het bakken, helemaal niet lekker bruin. Dat moet ik toch nog eens vragen, je bakt zonder boter, misschien dat het daar door komt. Heb in ieder geval al een hele lijst met vragen liggen voor hem. 3- 10- 17- 24 maart zijn de kookcursussen bij z’n vrouw. Daar heb ik me eigen voor opgegeven en nu weet ik wel zeker dat ik die kookcursussen héééél hard nodig heb.

Vorige week gebeurde er toch iets stom. We zaten aan de nieuwe keukentafel, waren net klaar met eten en zaten nog wat na te tafelen. Hessel en Hidde waren weer eens aan het stoeien aan tafel( op een gezellige manier hoor). Toen hoorde we ineens een klap en ik dacht dat Hessel een harde klap op de tafel gaf. Dus zeg ik tegen hem: doe effe normaal joh, het hoeft niet kapot. (Zag nog niet eens dat hij het deed, kun je nagaan?. Vals beschuldigd) Hij was behoorlijk verontwaardigt: ‘dat doe ik helemaal niet hoor’. Bij nadere inspectie bleek dat de tafel opengebarsten was. Dat gaf dus die klap, dat verwacht je toch echt niet. Het is een zware eikenhouten tafel en de planken zijn aan elkaar gelijmd. Denk dat er toch veel spanning opstond. maar even naar de fabriek mailen of ze er nog iets mee kunnen.

Voor de rest hebben we echt plezier van de ronde tafel, zo gezellig. Mooi bosje voorjaar erop, genieten toch?

En hier nog de beloofde foto van de vilte rok. Nu ik hem af heb weet ik eigenlijk helemaal niet of ik hem wel leuk vind?. Zie er natuurlijk weer van alles aan. Ik laat hem maar een poosje op de pop staan, even wennen. Draag nooit zo iets. En anders staat hij in het wolatelier te pronken, voorbeeld voor cursisten wat je allemaal met wol kan doen.

Maakte er ook nog een passende ketting bij. Daar ben ik wel tevreden over. Vilte een paar lange stukken koord van wol. Sloopte 2 kettingen die bij het klomperschuurtje vandaan kwamen. Gebruikte daar de bedels en kralen van.

En wat eigenlijk wel een voordeel is: omdat ik door corona geen les kon geven heb ik wel een fikse ruk aan het muizenhuis kunnen geven. Dat is dan ook het enigste voordeel ervan, de gezelligheid mis je wel. Morgen of vrijdag zal ik het muizenhuis en beschrijving op de blog zetten.