Bruiloft en herfstvakantie
Maandag 23 oktober -2023
Zo, de bruiloft is weer achter de rug. Dat ging nog niet zonder zorgen voor me! Wat denk je: Hidde werd die dag ervoor ziek, en niet te zuinig ook. Koorts, overgeven, zware hoofdpijn. Zal toch niet waar zijn hé! Toen twee jaar terug de oudste zoon trouwde was Menno zo ziek als een hond en hebben we die met zware pillen van een schoonzus weer een beetje op de been gekregen zodat hij ook meekon met de bruiloft van z’n broer. En nu Hidde weer. Schoonzus weer gebeld en die had wat tips wat we erin konden stoppen bij de zieke, en ja hoor, hij fleurde een beetje op, zag nog wel erg pips maar kon gelukkig mee. In z’n pakkie gesjord, wangen opgewreven en klaar was het mannetje. En wat is het een prachtige dag geweest. De dag van te voren met z’n allen hier de zaal versierd, strikken aan de bomen gehangen, ballonnenboog gemaakt die helaas alle kanten opwaaide, boodschappen gehaald, geruimd, gepoetst. Heel fijn was het dat een schoondochter de ramen hier binnen en buiten kwam lappen.
Zou niet geweten hebben wanneer ik dat er nog bij moest doen. Was die avond ook helemaal gaar terwijl er nog wel wat werk lag te wachten. Maar op een of andere manier lukte dat dan niet meer en ben maar lekker naar bed gegaan en op de dag van de bruiloft gewoon vroeg opgestaan en met frisse moed de laatste dingen gedaan. En dan gaat het wel lekker vlot. 8 uur moest de bruidegom vertrekken, half 8 hebben we hem in z’n pak gehesen, om 7:50 arriveerde er 2 fotografen en 2 videografen. Je vraagt je misschien af waarom zoveel maar ze hadden allebei gevraagd of ze iemand mee mochten nemen. Dan ben je gelijk met 4 man. Toch is dat teveel hoor, ze willen allemaal hun foto’s/video’s nemen dus staat er constant een legertje van 4 mensen om en voor je te draaien en te springen. Maar ze hebben in ieder geval foto’s genoeg. Toen het bruidspaar s’morgens foto’s ging nemen was het nog wel regenachtig maar de rest van de dag is het reuze meegevallen. Beetje waaien, maar dat maakt niet uit. Toen de bruidegom naar z’n bruid was vertrokken ben ik 4 witte overhemden gaan strijken voor de mannen. Toen ik daar mee klaar was arriveerde de kapster. Heel veel schuifspeldjes en een bus haarlak later waren de drie dames in huis gekapt. De meiden hadden in hun lange haren een prachtige kunstige vlecht met gipskruid en zelf heb ik het maar een beetje laten opsteken. Heb helaas niet van dat mooie lange haar. Maar ze kon er gelukkig nog wel iets van maken.
Toen de kapster met me bezig was kwam de zoon thuis die op z’n eigen woont. In z’n hand een wit overhemd en met de vraag of ik die nog even kon strijken. Wat een geluk, daar kwam oma net aan en die kan prachtig strijken😉. En opa moest de stropdassen even knopen voor Rien en Hidde. Weet je gelijk hoe vaak hier een pak gedragen wordt. We hadden nog een filmpje zitten kijken op you tube hoe we een das moesten stroppen maar waren er al snel achter dat opa dat veel netter kon. Zal ik je wat verklappen: als we een doopdienst, bruiloft of wat voor gelegenheid hebben waar er een pak gedragen moet worden komt m’n vader altijd de stropdassen stroppen. Niemand neemt de moeite om het eens te leren, welnee dat doet opa wel, best erg eigenlijk😅.
Om 11 uur arriveerde alle gasten en waren we met 58 man. De bediening had de zaal heel leuk en gezellig versierd, de koffie en hapjes klaar staan.
Rond die tijd kwam ook het bruidspaar terug van foto’s nemen
Om 12 uur hadden ze de lunch klaar voor iedereen en hebben we met z’n allen lekker zitten eten. Daarna werden hier thuis de foto’s gemaakt van de gezinnen en stelletjes. Dat wilde ze eerst achter de vakantiehuisjes doen, daar kijk je zo prachtig het veld in maar doordat er best veel regen voorspeld was hebben ze voor alle zekerheid toch maar de schuur opgeruimd en daar een leuke hoek gemaakt met houten planken, strobalen, veilingkisten, pompoenen, vuurkorf, oude lamp. Moet zeggen dat ze dat echt superleuk gedaan hadden, en voor de foto’s een prachtige achtergrond. Hoe krijgen ze het verzonnen.
Iedereen op de foto geweest, was nog wel een hele koppel om te fotograferen hoor. Wij hadden ook nog geluk: we moesten met het hele gezin op de foto, en voor dat natuurlijk iedereen recht en goed staat ben je weer een paar minuten verder. Nou, eindelijk kon ze gaan klikken, paar minuten je gezicht in de lachstand houden, eindelijk klaar en wat denk je? Hé, waar is Mirjam, die staat er helemaal niet bij, konden we weer overnieuw beginnen😂. Het zou je gebeuren dat de foto’s binnen zijn en een van je kinderen staat er niet op zonder dat je het in de gaten had, hoe erg!
Om 2 uur vertrokken we richting het gemeentehuis, onderweg ging de trouwauto kapot en werd het bruidspaar overgezet in een auto van de gasten. Auto naar de kant geduwd en toch nog op tijd bij het gemeentehuis. Beide ouders mochten getuigen zijn en de kleine Noa mocht de ringen brengen naar haar oom en tante, zo leuk joh zoals ze dat deed. Met die kleine dribbelbeentjes rende ze naar het bruidspaar en weer terug. Prachtig!
Daarna gingen we richting het restaurant De Blauwe kamer voor koffie en de bruidstaart. Maureen mocht hem maken voor hun. Dat was de eerste keer dat ze dat deed en vond dat behoorlijk spannend(en ik ook). Ze maakt wel vaker taarten maar dit is toch wel iets heel speciaals wat niet mocht mislukken. Van een jonge vrouw uit het dorp die jaren bij een banketbakker heeft gewerkt en dus ook handig was met bruidstaarten maken, heeft ze een avondje allemaal tips en uitleg gekregen hoe ze het het beste kon gaan doen. Dat was echt fijn want dat hadden we zelf niet verzonnen. En dat er stokken in die bruidstaart gestoken moeten worden zodat hij niet inzakt met 3 lagen taarten op elkaar. Van te voren kon ze de taarten al bakken en in de diepvries doen en een dag daarvoor eruit halen en vullen en afsmeren en op de dag zelf dan de laatste hand eraan leggen en afmaken met fruit en rozen. En wat is hij mooi geworden en hij smaakte heerlijk!! Mirjam mocht een stel cupcakes maken voor de gene die geen bruidstaart hoefde. Zijn ook heel feestelijk geworden en natuurlijk erg lekker.
De bediening heeft hem bij de blauwe kamer gebracht, daar hadden wij weinig tijd voor tussendoor. Uit de verhalen hoorde ik dat ze aardig lol gehad hadden bij het wegbrengen, een rijden en de andere die enorme taart op schoot. Zie je het voor je? Hadden echt heel zachtjes gereden en bekijks zat gehad. Maar hij is heel aangekomen. Mede door de bediening heb ik er volop van kunnen genieten dat een deel van de bruiloft thuis werd gehouden. Door hun inzet hoefde ik er tijdens de bruiloft niets aan te doen, hoe ontzettend fijn is het als je daar gewoon op kunt vertrouwen. Waarderen we echt!
Bij het restaurant hebben we een heerlijk buffet gekregen, om 8 uur druppelde de gasten binnen, werd een gezellige avond en om half elf moesten we echt naar huis. Toen was Hidde helemaal ingekakt. Hij heeft het in ieder geval heel lang volgehouden gelukkig!
En zoals gewoonlijk ben je de dag na de bruiloft niets waard, niet vooruit te branden🤪. Maar dat hoefde gelukkig ook niet, er stond bewust niets in de agenda voor die dag.
Ja en toen was het herfstvakantie. En laat me dat nu helemaal ontgaan zijn tijdens de afspraken maken van de cursussen. Dus had ik alleen maandag helemaal niets staan en de rest van de week bijna vol. Daar had ik, ondanks dat het heel gezellig was, eigenlijk wel een hekel aan want als de jongste drie vakantie hebben spreek ik meestal geen cursus af. En nu dus 4 dagen. Gelukkig hadden Maureen en Hidde allang hun vakantie vol gepland en Mirjam die vermaakte zich eigen ook wel en kwam regelmatig bij de cursus zitten of binnen wandelen. Maar ik heb toch al wel vast in de agenda van volgend jaar alle vakantie dicht gezet voor de cursussen, dat overkomt me niet meer. Vind het echt niet erg om 1 of 2 cursussen dan af te spreken in de vakantie maar niet 4 dagen. En voor mezelf maakt dat niet uit maar voor de kinderen vind ik dat gewoon niet leuk!
Die lege maandag hebben we de troep van de bruiloft opgeruimd en het huishouden weer enigszins op orde gebracht. Ook niet met het tempo wat het normaal gesproken gaat hoor want op een of andere manier moet je het toch verwerken dat er weer een kind definitief het huis uit is. Wordt je een beetje weemoedig van. Niet dat ik weemoedig wordt dat ik z’n bergen met wasgoed en rommel niet meer op hoeft te ruimen maar om de persoon zelf. Gelukkig wonen ze niet ver weg. Nu zijn ze op huwelijksreis naar Thailand voor 12 dagen. De foto’s die ze sturen zijn prachtig maar daar in de jungle lijkt me het doodeng. En daar overnachten ze ook nog drie nachten in een boomhut😱. Zo’n vakantie is wel een bijzondere ervaring., denk ik. Tis ze gegund!
Dinsdag waren er 8 dames om een muis te naaldvilten. Dat is ook altijd een hele dag voor dat dat klaar is. Had lekker een pan kippensoep gemaakt voor tussen de middag met een lekker broodje kaas. Was een leuke gezellige dag zoals gewoonlijk. Daar hoef ik nu nooit over in te zitten dat het niet gezellig is. De dames zijn altijd vrolijk en enthousiast. Hier een foto van een deel van de muizen, de andere twee dames waren al naar huis. En kregen er ook nog een nagestuurd die ze al helemaal gekleed had, zo mooi gedaan.
Woensdagmorgen had ik spinles van één dame, en de rest van de dag vrij. Donderdagmorgen kwam de eerste weefgroep hun sjaal afmaken. Zijn prachtig geworden. Op de foto zijn ze nog niet helemaal af want de franjes kunnen ze thuis af maken en hij moet nog netjes gestreken worden, maar je ziet wel hoe ze geworden zijn. Zo leuk, allemaal verschillend. En wat zijn ze er blij mee. Een paar hebben er al een weefgetouw besteld bij me omdat ze er mee verder willen. Dat weven is ook zo leuk hé, daar krijg je niet snel genoeg van.
Donderdagavond kwam de eerste groep voor de cursus sokken breien. Dat was nog wel een dingetje hoor voordat de dames het onder de knie hadden om ouderwets met 4 naalden te breien. Maar voor ze naar huis gingen kregen ze het toch voor elkaar en mogen ze thuis verder gaan breien tot aan de hak en dat hopen we dan in de 2e les te doen. Vrijdag was er een tweede groep om te weven. Dat duurde tot half drie s’middags. De eerste les is altijd wat meer werk. Ook dat werden weer hele andere sjaals dan de eerste groep. Zo veel verschillende kleurencombinatie geven een totaal andere sjaal. Maar die foto’s volgen bij gezondheid als ze hem af hebben. Ook kwam er die dag een man van radio Utrecht van het radioprogramma “aan tafel”. Ze belde een paar weken geleden op of ik daar aan mee wilde doen om een stukje over het weven te vertellen. Heb gezegd dat ik daar eerst even over moest nadenken of ik dat wilde. Ten eerste luister ik echt nooit naar de radio en ten tweede dan zou ik er zelf op te horen zijn. Had ik daar zin in? Na er over nagedacht te hebben leek het me toch wel nuttig, want wie weet krijg je mensen er weer warm voor om lekker met de handen aan de slag te gaan en zo te ervaren hoe leuk het is om je eigen dingen te maken. Ook vroegen ze van het programma of ze dan tijdens een cursus mochten komen zodat ze ook de cursisten konden vragen wat ze er van vonden en waarom ze kwamen weven. Hij is een half uur geweest en het was niet storend of zo. Wel is het heel raar om je eigen stem op de radio terug te horen. Maar volgens mij is het wel duidelijk waar we mee bezig waren.
En zaterdag moest ik eerst het zaaltje op orde maken want die was die dag twee keer verhuurd. s’Middags voor een verjaardag, die wilde het helemaal verzorgd hebben. Daar moest alles voor ingekocht en de bediening voor geregeld worden. En als hun om half 6 zouden vertrekken dan zou het volgende gezelschap komen voor een verjaardag van moeders. Die zouden het zelf allemaal doen en hoefde Rien alleen om 8 uur een pot koffie voor te zetten.
Zelf was ik gevraagd of ik bij het restaurant ‘de Lunterse Boer’ in Lunteren wilde komen spinnen. Daar werd van 15:00 tot 21:00 een wildproeverij gehouden en waren er ook een paar standhouders gevraagd. Nou, dat vond ik wel heel leuk en samen met een vriendin hebben we daar een kraampje ingericht en zitten spinnen. Was echt een dagje uit. Ook aardig wat belangstelling gehad, verwacht daar nog wel wat cursisten van. Het was echt goed geregeld daar zeg, ze hadden het zo mooi opgezet allemaal en druk dat het is geweest! Dat hadden ze zelf ook niet verwacht. En we mochten halen wat we wilde, heb lekker een broodje hamburger, een potje met stoofvlees en een toetje op, drinken werd ook goed voor gezorgd. Had nog nooit van m’n leven wild gegeten maar dat was toch echt wel lekker. Heb maar niet gevraagd wat het was. Buiten hingen een hert, ganzen en hazen aan een lijn, dat vond ik eigenlijk toch wel een zielig gezicht. Ben geen vegetariër of zo maar dat hert is zo’n mooi beest, dat wil je niet zien hangen.
Was zo stom om te weinig wol mee te nemen om te spinnen dus was ik na drie uurtjes al door m’n wol heen. Kon natuurlijk ook niet gaan zitten niksen en toen heb ik maar de voorraad wol van m’n vriendin getwijnd. Die had nog een hoop gesponnen wol op de klossen staan die getwijnd moesten worden en zo had ik tenminste ook nog wat te doen. kwamen aardig wat bolletjes van af. Foto is bij lamplicht genomen maar in het echt zijn ze helder van kleur.
Van m’n eigen meegenomen wol heb ik twee bollen kunnen spinnen en twijnen. Voor een nieuwe omslagdoek om te weven.
Om half 10 was ik weer thuis, had manlief heerlijk de houtkachel aan, kreeg ik een bak thee, hoorde de verhalen van de dag aan en zo was de drukke week voorbij.
En nu heb ik alleen vanmiddag nog les en morgenavond en de rest van de week vrij om m’n huis te poetsen en ander verplichtingen te doen. En woensdag hoopt b.l.e w het bestelde grote spinnenwiel uit Engeland te arriveren. Dan blijft de Engelsman die hem gemaakt heeft gelijk een paar dagen met z’n vrouw logeren in een van de huisjes. En komt donderdag m’n “Achterbergse tolk” om voor mij te vertalen want die dag krijg ik cursus van de Engelsman om dat wiel te gaan bedienen. En aangezien ik nog steeds niet goed Engels kan, en hij geen Nederlands hebben we Wendy maar gevraagd. Zij is een Canadees, dus een beter Engelssprekend mens kan ik het niet treffen. Zij heeft ook voor mij de koop van het spinnewiel geregeld, was heel fijn. Ben zo benieuwd hoe dat gaat lopen, heb er echt zin in.
O ja, en ondertussen moeten we ook weer verder met het winkeltje. Daar is nu een week niets aan gebeurd. Het streven is om het begin januari af te hebben. Er moeten nog kasten geschilderd worden, schappen opgehangen, kassa kopen, rekken voor de breinaalden en andere kleine fournituren. Haakkatoen voor de verkoop heb ik al ingekocht. Alle 113 verschillende kleuren van Scheepjes. Dat alleen al is een feest op naar te kijken😍. En nog aardig wat dozen met breinaalden, haaknaalden, scharen, borduurringen, veiligheidsspelden, elastiek, de ouderwetse dikke sokkenwol van Botter IJsselmuiden, borduurnaalden, punnikklosjes, breinaaldendozen en haaknaaldendozen, en nog veel meer.
