Bloem, vlees ,babyslofjes
Maandag 13 maart
Het was me een winters weekje wel, blij dat het zonnetje nu weer schijnt. Alles loopt uit en de bollen staan alweer een stuk boven de grond. Het werk in de tuin mocht weer een poosje blijven liggen, was er net lekker mee aan de gang gegaan. Maar het is niet anders, we moeten het er mee doen. Maar goed dat we over het weer ook niets te zeggen hebben anders was er nog meer oorlog op de wereld. Maandagmorgen kwam er een cursist uit Drenthe voor de les. Een nieuwe hobby was geboren voor haar. Ze heeft zelf schapen en wil graag de wol daarvan spinnen om er wandkleden van te gaan maken. En dan op een zelfgemaakt weefraam. Leuk idee. s’Middags had ik twee dames op les voor een bloem vilten. De een kwam daarvoor helemaal uit Friesland met de trein, de ander uit Arnhem. Ze wilde een andere bloem maken dan waar ik op gerekend had. Dat was in principe geen probleem maar deze bloem was een stuk moeilijker om te maken en duurde ook een stuk langer voor hij klaar was. We waren dus ook pas om kwart over 5 klaar i.p.v 4 uur. Deed niets aan de gezelligheid af hoor, ze hebben het laatste stukje nog thuis afgevild want ik moest toch echt aan het eten beginnen. Heb van een van de dames een foto gekregen, ze had een roze bloem gemaakt. Zelf vilte ik een paarse bloem mee.
Had gelukkig de witlof s’morgens al gekookt voor een schotel, dan kon het uitlekken en de piepers al geschild klaar staan. Gauw aan de slag gegaan en om kwart over 6 zaten we aan tafel. Viel dus nog mee.
s’Avonds nog lekker een stukje zitten weven aan een nieuwe sjaal. Dat is me toch een kakelbont ding aan het worden. Had iets anders voor ogen maar hij viel een beetje kleurrijk uit. Vind hem wel mooi hoor, en er zullen ook best weer liefhebbers voor zijn.
Dinsdagmorgen kwam er een vrouw uit Rotterdam voor de laatste les. De hulp kwam een dag eerder omdat het de volgende dag biddag was. Dus terwijl ik aan het werk was werd de bovenverdieping lekker door haar gesopt. Hoe heerlijk! Zou ook echt niet zonder hulp kunnen nu het zo druk is met lesgeven.
Woensdagmorgen biddag, de dominee had zo’n mooie preek over Mattheus 6. Wees in geen ding bezorgd, maar zoek eerst het Koninkrijk Gods. Hoe wordt je er dan weer bij bepaald dat je je over zoveel onbelangrijke dingen druk maakt en je maar door gaat. Alsof er geen einde is aan ons leven. Zoek eerst…Zoek eerst.. Zoek eerst… Zo klonk het ook letterlijk van de kansel. En hoe snel is het weer weg als de dagelijkse dingen je weer opslokken😥
Die middag kwam onze kleindochter toch nog een paar uurtjes, konden de ouders naar de kerk. En wij genoten van het hummeltje. Ze aten gelijk mee. Een schoondochter kookte Surinaamse kip. Erg lekker hoor, zal het recept is aan haar vragen.
Een tijdje terug werd er gevraagd of ik een workshop wilde geven in het vilten van babyslofjes. Ja hoor, dat wil ik wel doen. Moest er eerst een paar zelf vilten om het goede patroon te vinden en de tijd hoelang we er over zouden doen. Ze zijn echt superschattig geworden al zeg ik het zelf. Kost je wel wat wrijf en kneedwerk maar het is zo leuk! Je kunt ze natuurlijk in je eigen gewenste kleur vilten en daarna versieren met een kantje, oogjes of pompon. Verzin maar wat. Donderdag 13 april is de workshop van half 10 tot een uur of 2. Er komt nog een aparte vermelding van. Als je het leuk lijkt kun je je eigen ook vast opgeven via de mail. Per cursus kunnen er 8 personen inschrijven.
Van de week kwam er ook weer een bout van een koe binnen. Heerlijk!! Dat is altijd mooi uitgemikt. In november hebben we er één hier van een man uit het dorp, en in maart een van de baas van Hidde. Ideaal, zo hebben we het hele jaar rond vers rundvlees in de diepvries voor weinig geld. Moest het tussen de bedrijven door inpakken want s’morgens was de man van de website er om dingen uit te leggen, dat duurde wel 3,5 uur zodat m’n vader voor me maar de markt ging en s’middags had ik visite. Maar Michiel en Nadine maakte het eten klaar zodat Maureen en ik samen het beest in konden pakken. s’Avonds nog wat vlees naar ouders en schoonmoeder gebracht.
En nu ga ik maar eens heel gauw opschieten want om 1 uur staan er een paar mensen uit België op de stoep voor de cursus Art-yarn spinnen en daarna komen ze nog een dag terug om er een sjaal van te weven. Leuk hoor. Tis voor mij ook even een proef, want als ik weet hoeveel tijd dat weven inneemt dan komt er ook daar een workshop van om je eigen sjaal te weven. Het is altijd wel een dingetje om te bepalen hoelang een workshop ongeveer duurt. De ene cursist werkt sneller dan de andere. Ach ja, en anders eten we een uur later, zijn de huisgenoten ondertussen wel gewend😉.