Zuivel, kleinzoon, spindag

Dinsdag 29 april-2025

Eerst maar beginnen met de cursus zuivel: De eerste les bestond uit yoghurt, karnemelk, boter, dat hebben jullie de vorige keer gelezen. De tweede les werd er kwark gemaakt en brie. De melk voor de kwark had ze al ruim een dag van te voren laten stremmen, dat had z’n tijd even nodig zodat we zaterdag daar mee verder konden. Dat moest nog een poosje uitlekken in een kaasdoek. Het is niet te vergelijken met de kwark uit de winkel. Hij was iets zurig maar heerlijk zacht en smakelijk.

Sowieso kun je de eigengemaakte zuivel niet vergelijken met de zuivel uit de winkel. Met de brie was het een ander verhaal. Daar moest je aan de rauwe melk een schimmel van een andere brie toevoegen en nog wat stremsel. Poosje laten staan tot het een dikke wrongel werd, in een kaasmandje doen, uit laten lekken en die mocht twee weken de kelder in. Nou, dat was overduidelijk te ruiken, poeh wat een lucht. Het kelderluik zit hier in de keukenvloer en je rook het langs de kier omhoog komen. Snap je ook hoe het rook als je het kelderluik open trok. Echt een schimmellucht, beetje alsof je in een grot liep. De brie moest twee keer per dag gedraaid worden. Eerst handen wassen want hygiene is bij zuivel maken erg belangrijk!!! De derde les moesten we hem meenemen om te proeven. Ik vond die van mij vreselijk stinken en toen we even bij de kaasjes van de andere snoven hadden die toch een hele andere geur. Die roken ook niet lekker maar die van mij en nog twee anderen hadden dezelfde penetrante lucht🤢. En wat denk je dat de zuiveljuf deed: ze sneed hem open en proefde er een stukje van. Dat zou ik nu echt niet gedurfd hebben met zo’n stank.

Ze vroeg of ik ook wilde proeven. Nou nee, dankjewel, blijf liever gezond🤪. Ze vond hem ook niet echt lekker, kon niet uitleggen hoe het kwam want er spelen van allerlei factoren mee. Vreemd was het dat de drie “mislukte” brie bij verschillende temperaturen gerijpt waren. Dat zeg dus ook niet alles. Niet getreurd, we proberen het gewoon weer overnieuw, net zo lang tot het wel een keer lukt. De laatste les maakte we een Gouds kaasje, dat is heel erg leuk om te doen. Ook moet daarvoor de melk weer gestremd worden tot het een dikke wrongel wordt. En dan moet je dat snijden tot hele kleine stukjes en ondertussen roeren. Dat duurt wel een poosje. Dan kun je tussendoor proeven of het goed is. Het is klaar als het stukje wrongel tussen je tanden een beetje piept. Dan gaat het in een speciaal kaasvaatje, moet je het onder de pers zetten en de wei eruit persen. Dat gaat niet in een keer, maar met verschillend gewicht er op. Dan moet het kaasje een beetje bijkomen en mag hij de volgende dag in een pekelbadje. Dat moet je thuis zelf maken van water, zout en beetje azijn. Daarna moet je hem goed laten drogen op een onbewerkt houten plankje en dan kun je hem insmeren met geklaarde boter of de originele kaascoating. Dat laatste heb ik gedaan, vind het wel mooi als er een geel korstje omheen zit. Nu ligt het kaasje in de kelder te rijpen, moet je hem af en toe draaien en de schimmel er van af poetsen en dan maar hopen dat deze wel gelukt is. Wil hem een week of 5 laten liggen. Ben zo benieuwd. De cursus was in ieder geval zeker de moeite waard, heel veel geleerd, leuke groep en ontzetten genoten van de processen van het zuivel maken. Ook interesse? Hier nog een keer de site van Minke Hylarides: kaasindekeuken.nl

In de tijd dat de kaas onder de pers lag kregen we een rondleiding door de kaasmakerij. Erg interessant om te zien en te horen hoe daar de kaas gemaakt wordt. Wat is kaas toch een prachtig product al je er over nadenkt.

We werden nog compleet verrast met de geboorte van onze kleinzoon. 5 weken te vroeg. Zo zat ze hier nog aan tafel patat mee te eten en een paar uur later was ze bevallen. Dat moest door iedereen even verwerkt worden. Gelukkig is alles goed met de moeder en kleine Daan. Weer veel om dankbaar voor te zijn. Wel nog drie weken in de couveuse gelegen en afgelopen zaterdag mocht het mee naar huis. Het is zo raar, geen kraamtijd heeft ze gehad en we hadden zelf ook niet het gevoel dat we weer opa en oma waren geworden. Maar die schade hopen we wel in te halen😉. Bijna de hele maand mei had ik geen cursussen gepland zodat ik m’n schoondochter kon helpen als het nodig was. En nu werd het al begin april geboren en stond m’n agenda nog vol met cursussen. Weer overduidelijk, de mens wikt………!

Verder zijn we druk met de voorbereidingen voor de spindag op b.l.e.w zaterdag 28 juni. Het is nu de derde keer dat we dat organiseren. Hoop werk maar zo leuk en gezellig! De kramen en de tenten zijn weer besteld, de catering moet ik nog voor bellen maar wacht even tot alle aanmeldingen er zijn. Meestal zijn er rond de 60 vrouwen die achter een spinnenwiel kruipen. Maar je kunt merken dat het doorvertelt wordt want er komen steeds meer aanmeldingen binnen van dames die ik niet ken en die het via een ander weer gehoord hebben. En die zijn ook welkom hoor. Ook moeten er nog een stuk of 100 strengen merinowol geverfd worden. Die krijgen de dames die dag om mee te spinnen. Dat mogen ze zelf uitzoeken dus meestal is het bij aankomst een heel atelier vol dames die niet kunnen kiezen wat voor kleur ze nemen😅. Dit jaar zijn er weer de zelfde standhouders al vorig jaar. Een houtdraaier, z’n dochter met allerlei leuke zelfgemaakte cadeautje, Til met de antieke sokkenbreimachine, nieuw dit jaar is haar dochter met keramiek, Wim en Erna Evers met het demonsteren van vlas. Anja Schrik en Dick met verven met natuurlijke materialen. Wim van Vliet komt weer netten boeten, ook zo’n prachtig ambacht. Margot Wittendorp met een kraam eigengemaakte stola’s. En ik loop er over te denken om de kantkloskring uit te nodigen. Een paar weken terug kwam er een vrouw in de winkel die op zoek was naar garen voor kantklossen. Nu halen ze dat in België omdat het hier zo slecht te krijgen is. Heb gezegd dat ik er wel voor openstaat om dat garen te verkopen mits er natuurlijk animo voor is. De volgende dag kwam er een mevrouw van de kantkloskring het een en ander uitleggen en ook vragen of ze hier een keer met de dames mochten komen kantklossen en dat ik dan mensen uit zo nodigen om zo het ambacht weer onder de aandacht te brengen. Dat wil ik zeker, vind het zelf ook een prachtig ambacht. Een idee van haar was om hier op een standaard een kantkloskussen met een heel simpel patroontje en maar een paar klosjes neer te zetten en dat mensen het kunnen uitproberen. Superleuk idee, hopen we te gaan doen. Maar goed, daarom dacht ik dat het wel leuk was om hun ook met een kraam hier neer te zetten. Zeker weten dat er belangstelling voor is. En loop er ook over te denken om het in de dorpskrant te zetten zodat mensen kunnen zien wat hier allemaal gemaakt wordt. Een soort open dag.

Wat de creativiteit betreft: M’n blauw gebreid shirtje van katoen is af. Had op het laatst toch nog maar even het boord overnieuw gebreid. Was een beetje scheef geworden. Nu moet ik het nog een nachtje opspannen en dan kan het gedragen worden. Dan volgt de foto.

En heb een stukje aan wildweven gedaan. Er stond tegen de notenboom een klein laddertje, beetje kaal ding en bedacht om hem maar eens op te pimpen. Tussen de sporten een stel draden gespannen en daar een kleedje tussen geweven. Een paar bloempotten met eenjarige eraan gehangen, ernaast een oude stoel met een verroeste emmer met een Margriet erin. Staat best grappig. Dat het hartje niet in het midden zit mag de pret niet drukken. Het heet tenslotte wildweven, dat betekent dat je buiten de lijntjes mag denken😊.

Ook staat er een nieuwe sjaal op het getouw die bijna klaar is. Omdat er weer een nieuwe groep kwam weven wilde ikzelf ook meedoen om wat nieuwe voorbeelden te maken. De cursisten willen altijd voorbeelden zien, begrijpelijk want meestal komen ze als leek binnen en valt het niet mee om iets te bedenken als je totaal geen idee hebt hoe het eruit komt te zien. Dit keer weefde ik als voorbeeld een gestreepte sjaal met pasteltinten, zacht rose, zacht groen, iets harder groen en de inslag met roomwit. Wordt straks nog verder opgepimpt maar ook daar volgt er dan nog een foto van. Eerst maar de laatste 10 cm weven en nog een avondje franjes draaien. En dan verzin ik nog wel wat voor extra’s er op moet komen. En nog een foto van drie van de vijf cursisten die hem op de franjes na al af hadden.

En Frieda haakte toch zoiets leuk voor op de tafel in het atelier. Twee dames met schortjes en zakken om scharen, spelden, centimeters, naalden, stekenmarkeerders en wat ik altijd allemaal kwijt ben erin te stoppen. Een vaste plek zodat ik niet meer hoef te zoeken. Haha, ze kent me al aardig. Erg blij mee en het staat nog erg leuk ook.

Ook Antoinette van Schaik vroeg of ik weer zin had om een ochtend of avond te organiseren voor het haken van een leuke lampion. Nou, dat is altijd leuk hé. Zal een datum plannen en dan op de website zetten. En als je nu al zin hebt mag je me al en mailtje sturen dan zetten we je op de lijst.

Verder is het hier erg rustig thuis. Maureen zit voor een week in Zeeland. De zus van haar vriendin trouwt en ze mag de hele dag mee. Dat vond ze natuurlijk helemaal geweldig. Voor een paar weken terug zijn we samen op pad geweest voor een beetje feestelijke jurk. Zijn leuk geslaagd bij Village collection in Opheusden. Schoenen die eronder paste had ze nog. En net kreeg ik al een foto doorgestuurde dat ze lekker aan het varen waren( tis een schippersfamilie). Beter kun je het niet hebben met dit weer! Die vermaakt zich prima daar.

En Menno is met z’n vriendin 2,5 week op rondreis in Canada. De prachtigste foto’s komen voorbij rollen op m’n telefoon. Je zou jaloers worden. Het lijkt me wel wat om daar een keer heen te gaan. Maar daar zal de eerste jaren b.l.e.w wel niets van komen. Maar toch een uitje in het verschiet: We kregen we van onze kinderen een tweedaags uitje naar Parijs omdat we 33 jaar getrouwd waren op 15 april. Hoe ze dat nu weer verzonnen hebben. veel te gek! Met de sneltrein. Zal als we het beleven mogen wel in het najaar worden. Heb er eigenlijk best zin in, even saampjes weg.